Opowieści o zwyczajnym szaleństwie

Opinie czytelników

Książka „Tales of Ordinary Madness” Charlesa Bukowskiego wywołała różne reakcje czytelników, z których niektórzy uważają ją za genialną i niezbędną do zrozumienia twórczości Bukowskiego, podczas gdy inni krytykują ją za powtarzalność i nieprzyjemny ton. Wielu docenia surowe, szczere pisarstwo Bukowskiego i unikalne spojrzenie na życie, podczas gdy inni są zniechęceni tematyką i przedstawieniem nielubianych postaci.

Czytelnicy chwalą nieustraszoną eksplorację ludzkiej natury przez Bukowskiego, jego urzekający styl pisania i zdolność książki do zapewnienia wglądu w szorstkie, podbrzusze życia. Wielu uważa ją za kluczową lekturę dla tych, którzy chcą zrozumieć literacki głos Bukowskiego, a niektórzy zwracają uwagę na jej emocjonalną głębię i humor.

Krytycy wymieniają powtarzające się tematy książki oraz nadmierne skupienie się na piciu i negatywnych zachowaniach jako wady. Niektórzy czytelnicy uważają, że bohaterów nie da się polubić, czując, że historie przesuwają granice społeczne zbyt daleko. Pojawiają się również uwagi dotyczące jakości druku, w tym małego rozmiaru czcionki i literówek, co pogarsza wrażenia z lektury.

(na podstawie 125 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tales of Ordinary Madness

Zawartość książki:

Wyjątkowe historie, które wyłaniają się z brutalnego i zdeprawowanego życia Bukowskiego. Straszne i święte, nie da się ich czytać i nigdy nie wyjść z nich takim samym.

Ten zbiór opowiadań był kiedyś częścią klasyka City Lights z 1972 roku, Erections, Ejaculations, Exhibitions and General Tales of Ordinary Madness. Książka ta została później podzielona na dwa tomy i ponownie opublikowana: Najpiękniejsza kobieta w mieście i, niniejsza książka, Opowieści o zwyczajnym szaleństwie. W przypadku Bukowskiego głosy wciąż napływają.

Wydaje się, że nie ma środka - ludzie albo go kochają, albo nienawidzą.

Opowieści o jego własnym życiu i poczynaniach są tak dzikie i dziwaczne, jak same historie, które pisze. W pewnym sensie Bukowski był legendą swoich czasów, szaleńcem, odludkiem, czułym kochankiem, który nigdy nie był taki sam.

Bukowski... zawodowy zakłócacz spokoju... laureat Los Angeles netherworld pisze z szalonym romantycznym uporem, że przegrani są mniej fałszywi niż zwycięzcy, i z gniewnym współczuciem dla przegranych.

--Jack Kroll, Newsweek Dzieła Bukowskiego to niezwykle żywe i często gorzko zabawne obserwacje ludzi żyjących na skraju zapomnienia. Jego poezja, w całej swojej wspaniałej prostocie, była dostępna w sposób, w jaki poezja rzadko jest świadectwem jego geniuszu. --Nick Burton, PIF Magazine