Ocena:

Recenzje „Operacji Herkules” przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę, podkreślając jej rolę jako przydatnego odniesienia do zrozumienia niemieckich planów dotyczących Malty, jednocześnie krytykując jej głębię i szczegółowość w eksploracji. Recenzenci doceniają analizę strategicznego znaczenia Malty, ale wyrażają rozczarowanie powierzchownym potraktowaniem tematu i brakiem informacji na temat włoskiej i niemieckiej perspektywy.
Zalety:⬤ Oferuje szczegółowe podsumowanie i przegląd niemieckich planów inwazji na Maltę
⬤ stawia prowokujące do myślenia pytania o strategiczne znaczenie Malty
⬤ służy jako przydatne źródło informacji dla historyków wojskowości
⬤ zapewnia wgląd w ówczesną sytuację operacyjną.
⬤ Uważana za powierzchowną i pozbawioną głębi dla poważnych graczy wojennych i historyków wojskowości
⬤ nie obejmuje odpowiednio niemieckiej lub włoskiej perspektywy
⬤ niektórzy recenzenci uznali ją za krótszą i mniej szczegółową niż oczekiwano.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Hitler's Malta Option: A Comparison of the Invasion of Crete (Operation Merkur) and the Proposed Invasion of Malta
W 1941 r., po podbiciu Jugosławii i Grecji, wyżsi rangą niemieccy dowódcy wojskowi rozważali dwie operacje powietrznodesantowe, jedną w celu inwazji na Kretę, a drugą w celu inwazji na Maltę. Inwazja na Kretę została przeprowadzona w dniach od 20 maja do 1 czerwca 1941 r.
przy dużych stratach niemieckich. Inwazja na Maltę nigdy się nie odbyła, mimo że wyżsi rangą dowódcy wojskowi w Oberkommando der Wehrmacht (OKW) zalecali inwazję na Maltę zamiast na Kretę ze względu na jej strategiczne znaczenie, ale Adolf Hitler ich nie poparł. Rok później, podczas kampanii w Afryce Północnej, planowano kolejną inwazję na Maltę, ale w ciągu kilku tygodni od realizacji planu również została ona przełożona i ostatecznie anulowana.
Dlaczego w 1941 r. zaatakowano Kretę, a nie Maltę? Dlaczego w 1942 r.
druga planowana inwazja na Maltę została odrzucona i porzucona oraz jakie były strategiczne reperkusje braku inwazji na Maltę? Państwa Osi nigdy nie zdobyły Malty, a jej potencjał ofensywny nigdy nie został zniszczony. Był to kluczowy czynnik w pokonaniu wszystkich sił Osi w Afryce Północnej.