Ocena:
Wspomnienia Johna Boehnera, „On the House”, to zabawna i szczera relacja z lat spędzonych w polityce. Dzieli się on humorystycznymi, refleksyjnymi opowieściami o życiu w Waszyngtonie, oferuje wgląd w swoje relacje z innymi politykami i przekazuje swoje frustracje związane z obecnym stanem Partii Republikańskiej. Styl pisania Boehnera jest opisywany jako konwersacyjny, zabawny, a czasami lekceważący, dzięki czemu książka jest dostępna dla czytelników z całego spektrum politycznego. Pomimo wciągającej natury, niektóre krytyki wskazują na brak głębi w analizie politycznej i nadmierne poleganie na anegdotach.
Zalety:⬤ Wciągający i humorystyczny styl pisania sprawia, że jest to zabawna lektura.
⬤ Szczery wgląd w życie polityczne i relacje w Waszyngtonie.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie zarówno na Republikanów, jak i Demokratów.
⬤ Refleksje nad ważnymi wydarzeniami politycznymi i wyzwaniami, przed którymi stanął podczas swojej kadencji.
⬤ Przemawia do szerokiego grona odbiorców, trafiając do czytelników o różnych sympatiach politycznych.
⬤ Pisanie może czasami wydawać się chaotyczne i pozbawione głębi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nie zapewnia dogłębnej analizy politycznej.
⬤ Krytyka obu partii może wydawać się niezrównoważona; więcej uwagi poświęca się wadom Republikanów niż Demokratów.
⬤ Sporadyczne użycie szorstkiego języka może być dla niektórych odpychające.
⬤ Spekulatywne mizoginiczne podteksty zauważone przez niektórych recenzentów.
(na podstawie 467 opinii czytelników)
On the House: A Washington Memoir
Były przewodniczący Izby Reprezentantów, John Boehner, dzieli się barwnymi opowieściami z korytarzy władzy, wypełnionych dymem pomieszczeń wokół korytarzy władzy i swojego słynnego autobusu turystycznego.
John Boehner jest ostatnim z tej rasy. W czasach, gdy arbitrzy amerykańskiej kultury mieli obsesję na punkcie organicznego jarmużu, tłoczonych na zimno soków i SoulCycle, człowiek, który stał drugi w kolejce do prezydentury, bez skrupułów palił Camelsy, popijał kieliszek czerwonego i uderzał na pole golfowe, kiedy tylko mógł.
Trudno było o bardziej diametralnie przeciwną postać, która reprezentowałaby partię opozycyjną w Waszyngtonie prezydenta Baracka Obamy. Ale kiedy Boehner ogłosił swoją rezygnację, prezydent Obama zadzwonił, aby powiedzieć odchodzącemu marszałkowi, że będzie za nim tęsknił. Panie prezydencie, Boehner odpowiedział, że tak. Uważał się za zwykłego faceta z wielką pracą i cieszył się z tego.
Oprócz własnych opowieści o życiu w bagnistym mieście i powrocie po zrzuceniu z drabiny przywódczej, Boehner przedstawia swoje wrażenia na temat przywódców, których spotkał i co sprawiło, że odnieśli sukces lub porażkę, od Forda i Reagana po Obamę, Trumpa i Bidena. Boehner dzieli się swoimi poglądami na temat tego, jak Partia Republikańska stała się dziś nie do poznania.
Rady - niektóre ostre, niektóre ojcowskie - udzielane przez niego członkom własnej partii, opozycji, mediom i innym.
I jego często kwaśne komentarze na temat byłych kolegów. I oczywiście mówi o grze w golfa z pięcioma prezydentami.
Dzięki szczerym i samoświadomym refleksjom marszałka Boehnera przypomnisz sobie czasy, w których dorośli zdecydowanie rządzili.
