Okrutny król (twarda oprawa)

Opinie czytelników

Książka „Cruel King” autorstwa K.A. Linde opowiada emocjonalną historię miłosną Whitley i Gavina, zawierającą wątki fałszywych zaręczyn, nieporozumień z przeszłości i drugiej szansy w romansie. Bohaterowie są dobrze rozwinięci, z bogatą historią i wspierającą grupą przyjaciół, co prowadzi do podróży pełnej emocjonalnych wzlotów i upadków.

Czytelnicy chwalili książkę za wciągającą fabułę, emocjonalną głębię i chemię między postaciami. Zwroty akcji w związku Whitley i Gavina utrzymywały czytelników w napięciu. Styl pisania i tytuły rozdziałów również zostały wyróżnione. Włączenie ukochanych powracających postaci dodało przyjemności z lektury. W wielu recenzjach podkreślano zabawną, a jednocześnie gorącą dynamikę i satysfakcjonujące rozwiązanie ich związku.

Niektórzy recenzenci sugerowali, że książka może być najlepiej zrozumiana, jeśli zostanie przeczytana po prequelu „Cruel Kiss”, wskazując na możliwy brak głębi dla osób niezaznajomionych z poprzednimi książkami. Wspomniano również o kilku drobnych błędach korektorskich, które jednak nie wpłynęły znacząco na ogólną przyjemność płynącą z lektury.

(na podstawie 93 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cruel King (Hardcover)

Zawartość książki:

Nowy samodzielny romans o udawanych związkach osadzony w blichtrze i przepychu okrutnego świata od bestsellerowej autorki USA Today K. A. Linde....

Najbardziej kwalifikujący się kawaler w Nowym Jorku właśnie poprosił mnie, abym została jego fałszywym narzeczonym.

Gavin King to sześć i pół stopy rozkosznego miliardera z diabelskim uśmiechem, który mówi, że dokładnie wie, co zrobi ze mną później. Bo wiedział.

Trzy lata temu przyłapałam go pod prysznicem i natychmiast wpadłam do jego łóżka. Ale żadne z nas nie było materiałem na związek. Nie wspominając o tym, że właśnie zerwałam z jego najlepszym przyjacielem.

Teraz wróciłam do Nowego Jorku, a on ma plan:

Pójść na ślub kuzyna.

Przekonać rodzinę, że nie jest wiecznym kawalerem.

Później opublikować wielkie, wyszukane zerwanie.

Z tymi wielkimi szczenięcymi oczami błagającymi mnie, bym się zgodziła, twierdząc, że jestem jedyną osobą, która może to zrobić, zgadzam się. Co może pójść nie tak? Poza tym, że udaje mi się to tak dobrze, że zaciera się granica między tym, co prawdziwe, a tym, co udawane.

Kiedy moja rodzina odwraca cały scenariusz, nie widzę wyjścia. I zaczynam się zastanawiać, czy w ogóle go chcę.