The Rebirth of Revelation: German Theology in an Age of Reason and History, 1750-1850
Pomimo bycia filarem wiary w tradycji judeochrześcijańskiej, idea objawienia została głęboko zdyskredytowana w okresie oświecenia.
Pooświeceniowe przywrócenie objawienia wśród niemieckich myślicieli religijnych jest fascynującym, ale niedocenianym momentem we współczesnych wysiłkach na rzecz nawigacji między rozumem a wiarą. The Rebirth of Revelation porównuje protestanckie, katolickie i żydowskie refleksje na temat objawienia w latach 1750-1850 i twierdzi, że strategiczna transformacja znaczenia tego terminu zapewniła jego znaczenie w epoce nowożytnej.
Tuska Benes argumentuje, że objawienie propozycjonalne, rozumiane jako nieomylna dyspensa doktryny, ustąpiło miejsca objawieniu jako subiektywnemu procesowi wewnętrznej transformacji lub historycznemu ujawnieniu boskiej istoty w świecie. Poprzez porównawcze podejście do niekonwencjonalnych sposobów, w jakie protestantyzm, katolicyzm i judaizm zrehabilitowały koncepcję objawienia, The Rebirth of Revelation przywraca teologii centralne miejsce we współczesnej europejskiej historii intelektualnej.
