Ocena:
Recenzje książki „Nieposłuszeństwo obywatelskie” autorstwa Henry'ego Davida Thoreau podkreślają jej nieprzemijające znaczenie i głębokie spostrzeżenia na temat relacji między jednostkami a niesprawiedliwymi rządami. Wielu czytelników wyraża podziw dla odważnego stylu pisania Thoreau i prowokujących do myślenia koncepcji, które przedstawia, szczególnie w odniesieniu do obywatelskiego nieposłuszeństwa i indywidualnej moralności. Niektórzy krytykują jednak trudność języka dla współczesnych czytelników i kontekst uprzywilejowanego pochodzenia Thoreau, który ich zdaniem przyćmiewa jego argumenty.
Zalety:⬤ Prowokujący do myślenia materiał, który pobudza krytyczne myślenie o rządzie i prawach jednostki.
⬤ Odważny i wpływowy styl pisania, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Istotne tematy dotyczące obywatelskiego nieposłuszeństwa, które odnoszą się do współczesnego społeczeństwa.
⬤ Krótka i zwięzła, dzięki czemu jest łatwą lekturą, która zachęca do refleksji.
⬤ Książka jest uważana za niezbędną lekturę dla każdego zainteresowanego władzą rządową i osobistymi przekonaniami.
⬤ Przestarzały język, który może być trudny do zrozumienia dla współczesnych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że uprzywilejowana perspektywa Thoreau unieważnia jego argumenty dotyczące obywatelskiego nieposłuszeństwa.
⬤ Druk może być mały i trudny do odczytania dla niektórych, co wymaga pomocy w czytaniu.
⬤ Podejście Thoreau do indywidualnej moralności jest postrzegane przez niektórych jako zbyt uproszczone i ignoruje złożoność zarządzania.
(na podstawie 239 opinii czytelników)
On the Duty of Civil Disobedience
Thoreau napisał swój słynny esej, O obowiązku obywatelskiego nieposłuszeństwa, jako protest przeciwko niesprawiedliwej, ale popularnej wojnie i niemoralnej, ale popularnej instytucji posiadania niewolników.
Zrobił więcej niż tylko napisał - odmówił płacenia podatków, w wyniku czego trafił do więzienia. Kto może powiedzieć, jak bardzo ta odmowa przyspieszyła koniec wojny i niewolnictwa? W dzisiejszych czasach intelektualne oderwanie się od państwa i indywidualne przeciwstawianie się jego nakazom, gdy są one sprzeczne z sumieniem, jest trudniejsze i najwyraźniej bardziej daremne niż w czasach Thoreau.
Jednostka wydaje się mieć mniejsze znaczenie w masie. Dlatego tym bardziej konieczne jest pełne uznanie faktu, że masa składa się z jednostek, a sumienie masy jest sumą sumienia jednostek oraz że jednostka jest nadal jedynym odpowiedzialnym strażnikiem własnego sumienia i współstrażnikiem sumienia publicznego.
