Ocena:
Książka Aubrey Gordon bada doświadczenia osób otyłych w obliczu dyskryminacji, zawstydzania i uprzedzeń społecznych związanych z rozmiarem ciała. Łączy ona osobistą narrację z dobrze zbadanymi danymi, mając na celu podkreślenie wyzwań napotykanych przez osoby otyłe i opowiadając się za grubą sprawiedliwością. Recenzenci ogólnie docenili szczerą i otwierającą oczy treść, ale niektórzy zauważyli problemy z powtarzalnością i osobistymi uprzedzeniami.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane i wnikliwe, łączące osobiste doświadczenia z danymi na temat dyskryminacji osób otyłych.
⬤ Wciągający styl pisania, który wywołuje silne reakcje emocjonalne.
⬤ Zapewnia platformę dla grubych głosów, zachęcając do dyskusji na temat ważnych kwestii społecznych.
⬤ Pomaga czytelnikom skonfrontować się ze swoimi uprzedzeniami i poprawia zrozumienie stygmatyzacji osób otyłych.
⬤ Inspirująca dla tych, którzy mają podobne doświadczenia.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali książkę za powtarzalną w niektórych sekcjach.
⬤ Kilku czytelników nie zgodziło się z poglądami autora na temat akceptacji tłuszczu i koncepcji tłuszczu jako klasy chronionej.
⬤ Niektóre fragmenty mogą stanowić wyzwanie dla tych, którzy nie akceptują założenia, że otyłość jest w dużej mierze poza osobistą kontrolą.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy znaleźli nowe informacje, postrzegając je jako skierowane bardziej do początkujących w temacie.
(na podstawie 99 opinii czytelników)
What We Don't Talk about When We Talk about Fat
Od twórcy Your Fat Friend i współgospodarza podcastu Maintenance Phase, wybuchowe oskarżenie systemowych i kulturowych uprzedzeń wobec osób plus-size.
Anty-tłuszcz jest wszędzie. W What We Don't Talk About When We Talk About Fat, Aubrey Gordon odkrywa postawy kulturowe i systemy społeczne, które doprowadziły do tego, że ludziom odmawia się podstawowych potrzeb, ponieważ są grubi i wzywa ruchy sprawiedliwości społecznej do włączenia doświadczeń osób plus size. W przeciwieństwie do niedawnej fali pamiętników i quasi-poradników, które zachęcają czytelników do kochania i akceptowania siebie, Gordon popycha dyskusję dalej w kierunku autentycznego aktywizmu tłuszczowego, który obejmuje zakończenie prawnej dyskryminacji ze względu na wagę, zapewnienie równego dostępu do opieki zdrowotnej dla osób o dużych rozmiarach, zwiększony dostęp do przestrzeni publicznej i zakończenie przemocy wobec osób otyłych. Jak twierdzi: "Nie doszłam do pozytywnego nastawienia do ciała dla poczucia własnej wartości. Przyszłam do tego dla sprawiedliwości społecznej".
Dzieląc się swoimi doświadczeniami, a także doświadczeniami innych - od mniejszych grubasów po bardzo grubych ludzi - dochodzi do wniosku, że bycie grubym w naszym społeczeństwie jest postrzegane jako niezaprzeczalna porażka, niekochana, niewybaczalna i moralnie godna potępienia. Otyłość jest otwartym zaproszeniem dla innych do wyrażania obrzydzenia, strachu i podstępnej troski. Bycie grubym oznacza odmowę człowieczeństwa i empatii. Badania pokazują, że osoby otyłe, które przeżyły napaść na tle seksualnym, mają mniejsze szanse na wiarę i rzadziej niż ich szczupli koledzy zgłaszają różne przestępstwa; 27% bardzo grubych kobiet i 13% bardzo grubych mężczyzn próbuje popełnić samobójstwo; ponad 50% lekarzy opisuje swoich grubych pacjentów jako "niezręcznych, nieatrakcyjnych, brzydkich i nieprzystosowanych"; a w 48 stanach legalne - a nawet rutynowe - jest odmawianie zatrudnienia ze względu na rozmiar kandydata.
Wspieranie sprawiedliwości wobec osób otyłych i zmiana uprzedzeń i postaw będzie wymagać pracy od wszystkich ludzi. What We Don't Talk About When We Talk About Fat jest kluczowym narzędziem do stworzenia tektonicznej zmiany w sposobie, w jaki postrzegamy, rozmawiamy i traktujemy nasze ciała, zarówno grube, jak i chude.
