Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
No One to Meet: Imitation and Originality in the Songs of Bob Dylan
Przełomowa ocena Dylana jako literackiego praktyka.
LAUREAT NAGRODY ELIZABETH AGEE W DZIEDZINIE LITERATURY AMERYKAŃSKIEJ
Literacki establishment ma tendencję do postrzegania Boba Dylana jako intrygującego, jeśli zaskakującego, outsidera. Zmieniło się to z dnia na dzień, gdy Dylan otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 2016 roku, rzucając nam wyzwanie, byśmy myśleli o nim jako o integralnej części naszego narodowego i międzynarodowego dziedzictwa literackiego. No One to Meet: Imitation and Originality in the Songs of Bob Dylan umieszcza artystę Dylana w długiej tradycji produkcji literackiej i oferuje innowacyjny sposób zrozumienia jego unikalnych i często kontrowersyjnych metod komponowania.
W przejrzystej prozie Raphael Falco pokazuje podobieństwo między tym, co renesansowi pisarze nazywali imitatio, a sposobem, w jaki Dylan zapożycza, trawi i przekształca tradycyjne piosenki. Chociaż liryczne postawy Dylana mogą sugerować postromantyczną, "awangardową" świadomość, No One to Meet pokazuje, że proces twórczy Dylana zapożycza i twórczo rozszerza metody stosowane przez autorów klasycznych i renesansowych.
Opierając się na licznych przykładach, w tym na wcześniej niewidzianych fragmentach rękopisów Dylana i materiałach archiwalnych, Raphael Falco wyjaśnia, w jaki sposób starożytny proces poetyckiej imitacji, przekazywany od starożytności grecko-rzymskiej, pozwala nam zrozumieć muzyczną i liryczną technikę Dylana. Umieszczając Dylana mocno w kontekście odwiecznej praktyki poetyckiej, No One to Meet pogłębia nasze uznanie dla piosenek Dylana i pozwala nam celebrować go takim, jakim naprawdę jest: wielkim pisarzem.