Ocena:

Recenzje wyrażają, że poezja Erika Fuhrera jest głęboko osobista i świadoma społecznie, z naciskiem na wspólne ludzkie doświadczenia i wpływowe tematy. Jego twórczość jest opisywana jako żywa i prowokująca do myślenia, zachęcająca do wielokrotnego czytania. Towarzysząca im sztuka wzmacnia ogólne wrażenia. Niektórzy czytelnicy uważają ją za wyrazistą i wpływową, sugerując, że mogłaby być dziełem godnym filmu.
Zalety:Ekspresyjny tekst, głęboko osobisty i społecznie świadomy, potężne obrazy, prowokujące do myślenia tematy, zachęcające do wielokrotnego czytania, wzmocnione przez towarzyszącą sztukę.
Wady:W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
not human enough for the census
"W Erik Fuhrer's not human enough for the census, istnieją istoty o mrocznych nawykach, oddychający organami, rzeźnicy drzew, a 1 na 100 naukowców zgadza się, że stan boga jest płynny. W tych wierszach następstwa wymagają nowego języka. Kurz i popiół łączą się z matką i ojcem, błoto z kwiatem. Te oszczędne teksty zawierają liczne transformacje, a „tylko dlatego, że ciało odeszło / nie oznacza, że nieobecność ciała zniknęła”. Nieobecności pojawiają się wszędzie - usta, oddech, zdradziecki bóg w burzy”.
-Traci Brimhall
"W »Not Human Enough for the Census« Erika Fuhrera toksyny zamieszkują żywych jak duchy wędrujące przez pokolenia, tak ciche i niewidoczne, jak zabójcze; jest »ropa we krwi, mleko matki, ślina« i ciała z węglem w oczach..... Oznacza to, że płynność jego wiersza zaciera granice między ciałami a ich środowiskiem; ujawnia huragany jako ignorancję klimatyczną i pokazuje, jak tutaj, w epoce antropocenu, poezja może wywołać poczucie anty-natury, którą wprowadzamy w życie „.
-Steve Tomasula