Niepatriotyczna historia drugiej wojny światowej

Opinie czytelników

Książka oferuje rewizjonistyczne spojrzenie na II wojnę światową, kwestionując konwencjonalne narracje, które przedstawiają ją jako „sprawiedliwą wojnę”. Zapewnia krytyczną analizę moralnych zawiłości i ekonomicznych motywacji stojących za konfliktem, podkreślając cierpienie zwykłych ludzi i imperialne interesy zarówno państw Osi, jak i aliantów. Choć chwalony za prowokującą do myślenia treść i spostrzeżenia, jest również krytykowany za słabą edycję i kwestie gramatyczne.

Zapewnia nowe spojrzenie na II wojnę światową, podważa konwencjonalne narracje historyczne, oferuje krytyczne spojrzenie na mocarstwa Osi i aliantów, prowokuje do myślenia i zawiera interesujące statystyki i fakty.

Słabo zredagowana z licznymi błędami gramatycznymi i literówkami, brak spójności narracyjnej, niektórzy czytelnicy uznali ją za zbyt naiwną lub uproszczoną w swoich ramach ideologicznych, brak dedykowanej bibliografii.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Unpatriotic History of the Second World War

Zawartość książki:

W II wojnie światowej zginęło 60 milionów ludzi, a wciąż mówi się, że była to wojna narodów. Oficjalna historia II wojny światowej to Historia Zwycięzców.

Jest to historia II wojny światowej bez patriotycznego wybielania. Druga wojna światowa nie była toczona w celu powstrzymania faszyzmu lub wyzwolenia Europy. Była to wojna między imperialistycznymi mocarstwami, aby zdecydować, które z nich będzie rządzić światem, podział łupów imperium i żelazna klatka dla ludzi pracy, zniewolonych przez napęd produkcji wojennej.

Niepatriotyczna historia II wojny światowej wyjaśnia, dlaczego wielkie mocarstwa toczyły większość wojny nie we własnych krajach, ale w koloniach w Afryce Północnej, na Dalekim Wschodzie i w Niemczech, które miały nadzieję na imperium na Wschodzie. Dowiedz się, w jaki sposób strajki dzikich kotów, partyzanci w Europie i Azji oraz bunty żołnierzy były bliskie zakończenia wojny.

I dowiedz się, jak alianci najechali Europę i Daleki Wschód, aby uratować kapitalizm przed obaleniem. James Heartfield kwestionuje przyjętą mądrość na temat II wojny światowej.