Nie słuchasz: Młodzież z Baltimore zabiera głos

Opinie czytelników

Książka „You're Not Listening: Baltimore Youth Speak Out” jest chwalona za inspirującą treść i przejmujące przedstawienie głosów defaworyzowanej młodzieży w Baltimore. Podkreśla znaczenie słuchania i doceniania perspektyw młodych ludzi, szczególnie w kontekście edukacji i kształtowania polityki.

Książka jest wysoce inspirująca i przedstawia dokładny obraz młodzieży ze śródmieścia. Zachęca młodzież do ekspresji i podkreśla znaczenie włączenia ich głosów w dyskusje, które ich dotyczą. Recenzenci uważają ją za lekturę obowiązkową dla nauczycieli i decydentów.

Niektóre recenzje nie wspominają wyraźnie o żadnych wadach; mogą jednak istnieć potencjalne obawy dotyczące ogólnej dostępności tematów książki dla szerszego grona odbiorców poza osobami zaangażowanymi w pracę z młodzieżą.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

You're Not Listening: Baltimore Youth Speak Out

Zawartość książki:

Druga edycja.

Bandyta, niedoskonały, leniwy, nieodpowiedzialny, upośledzony. Zbyt często młodzież miejska - zwłaszcza afroamerykańska - jest przedstawiana jako karykatura. Takie etykiety utrzymują się częściowo dlatego, że dorośli nie chcą lub nie mogą słuchać tego, co nastolatki mówią o sobie. "You're Not Listening" stanowi forum dla młodych ludzi, którzy własnymi słowami opowiadają o swoim życiu, a tym samym rzucają wyzwanie czytelnikom, aby ponownie przeanalizowali predyspozycje i stereotypy, które mogą mieć na temat miast i miejskich dzieci. Młodzi ludzie, którzy wypowiadają się na tych stronach, dorastają wśród niedofinansowanych, w dużej mierze segregowanych szkół, zarobków, które nie nadążają za inflacją, nieodpowiedniej opieki zdrowotnej, substandardowych mieszkań i profilowania rasowego. Miejskie nastolatki nie są jednak monolityczne w swoich reakcjach na takie realia. Niektórzy starają się bardziej niż inni, aby dobrze radzić sobie w szkole, niektórzy - ale nie wszyscy - pracują, aby uzupełnić dochód rodziny, a niektórzy mają silne opinie na temat rasizmu i ubóstwa, podczas gdy inni nie są zainteresowani dyskusją na ten temat. Jak wszyscy nastolatkowie, muszą poruszać się po wzburzonych wodach dorastania: kształtować własną tożsamość akademicką, zawodową i seksualną, nawiązywać relacje z rówieśnikami i negocjować autonomię od rodziców. Robią to w sposób, który opiera się etykietom narzucanym przez wielu dorosłych, którzy uważają, że znają miejskie dzieci po powierzchownym spojrzeniu.

Jak wszyscy nastolatkowie, pragną być wysłuchani i zrozumiani. Czytanie tej książki z otwartym umysłem oznacza podjęcie ryzyka powiedzenia tym trzydziestu czterem młodym ludziom: "Słucham".