Ocena:
Książka Adele Barker *Not Quite Paradise* jest kroniką jej doświadczeń z życia na Sri Lance z synem w burzliwym okresie naznaczonym konfliktem domowym i klęską żywiołową. Książka przeplata osobiste anegdoty z kontekstem historycznym, ujawniając złożoność kultury i społeczeństwa Sri Lanki, szczególnie podczas i po tsunami w 2004 roku. Krytycy doceniają jej wciągającą narrację i spostrzeżenia, które oferuje, ale niektórzy uważają, że narracja jest chaotyczna lub nadmiernie przefiltrowana przez jej perspektywę jako obcokrajowca.
Zalety:⬤ Wciągający i liryczny styl pisania.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w lankijską kulturę, historię oraz wpływ wojny i klęsk żywiołowych.
⬤ Przepełniona humorem i osobistymi anegdotami, które sprawiają, że czyta się ją z przyjemnością.
⬤ Skutecznie łączy osobiste doświadczenia z faktami historycznymi, przemawiając zarówno do zwykłych czytelników, jak i tych zainteresowanych złożonością kraju.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest chaotyczna i brakuje jej wyraźnego ukierunkowania.
⬤ Krytyka dotycząca zagranicznej perspektywy autorki, która może ograniczać jej zrozumienie lokalnych zwyczajów i niuansów.
⬤ Emocjonalna więź może wydawać się nieobecna lub słabo rozwinięta.
⬤ Druga część książki jest postrzegana jako bardziej dziennikarska, osłabiając osobisty charakter obecny w pierwszej połowie.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Not Quite Paradise: An American Sojourn in Sri Lanka
Kronika życia na wspaniałej wyspie, łącząca bezpośredniość pamiętnika z żywością dziennika podróży i reportażu Adele Barker i jej syn, Noah, osiedlili się na centralnych wyżynach Sri Lanki na osiemnastomiesięczny pobyt, zanurzając się w zwyczajach, kulturach i krajobrazach wyspy - jej słoniach, ptakach i małpach, jej gorących curry i słodkich mango, kakofonii rynków, rozbrzmiewających wieczornych śpiewach ze świątyń.
Słuchają opowieści o barwnej przeszłości wyspy i dwudziestopięcioletniej wojnie domowej między syngaleską większością a Tamilskimi Tygrysami. Kiedy po powrocie do domu w Tucson, Barker budzi się 26 grudnia 2004 roku, aby zobaczyć w telewizji obrazy południowego wybrzeża wyspy znikającego w oceanie, decyduje, że musi wrócić.
Podróżując od najbardziej wysuniętych na południe wybrzeży po najdalsze posterunki tamilskiej północy, jest świadkiem spustoszeń tsunami, które zabiło czterdzieści osiem tysięcy Lankijczyków w ciągu dwudziestu minut, i relacjonuje z terenu triumfy i porażki wysiłków pomocowych. Łącząc bezpośredniość pamiętnika i żywość dziennika podróży z wnikliwością najlepszego reportażu, Not Quite Paradise jest kroniką życia w miejscu, które niewielu kiedykolwiek odwiedziło.
