The Nature of Modernism: Ecocritical Approaches to the Poetry of Edward Thomas, T. S. Eliot, Edith Sitwell and Charlotte Mew
Niniejsza książka przedstawia pierwsze obszerne studium relacji między brytyjską poezją modernistyczną a środowiskiem naturalnym.
Podważając redukcyjne skojarzenia modernizmu jako głównie antropocentrycznego w charakterze i miejskiego w centrum uwagi, głównym argumentem książki jest to, że w brytyjskiej poezji modernistycznej istnieje wyraźne i trwałe zainteresowanie światem przyrody, któremu jeszcze nie poświęcono odpowiedniej uwagi krytycznej. Podczas gdy studia modernistyczne nadal podkreślają pluralizm ruchu oraz różnorodność głosów i obaw w jego obrębie, świadomość ekologiczna literatury modernistycznej i jej reakcja na zmiany w relacjach człowiek-przyroda po doświadczeniu wojny i nowoczesności pozostają w dużej mierze niezbadane.
Odkrywanie brytyjskiej poezji modernistycznej z perspektywy ekokrytyki oferuje świeże podejście do ruchu i jego kontekstu, a także tworzy oryginalne odczytania zarówno kanonicznych, jak i bardziej zmarginalizowanych modernistycznych głosów. Książka rozpoczyna się od omówienia relacji między modernizmem a ekokrytyką oraz korzyści płynących z nawiązania dialogu między nimi. Następnie przedstawia nowe odczytania Edwarda Thomasa, T.S.
Eliota, Edith Sitwell i Charlotte Mew, które ujawniają wspólne zainteresowanie kwestiami środowiskowymi i wspólne pragnienie znalezienia nowych sposobów osiągnięcia fizycznego, psychologicznego i artystycznego połączenia z naturą. Opierając się na ciągłym rozwoju ekokrytyki, książka ta pokazuje, w jaki sposób ekologiczne podejście do studiów modernistycznych może przynieść nowe spojrzenie zarówno na poszczególnych poetów, jak i na ruch modernistyczny jako całość, co czyni ją niezbędnym źródłem dla studentów modernizmu, ekokrytyki i literatury początku XX wieku.
