Ocena:
Książka bada praktykę modlitwy osobistej w oparciu o nauki wczesnochrześcijańskich postaci, zwłaszcza Ojców Pustyni, zapewniając wgląd w znaczenie tradycyjnych praktyk oraz znaczenie zarówno teorii, jak i praktyki w modlitwie. Podczas gdy wiele recenzji podkreśla jej głębię, praktyczne porady i silne ugruntowanie w tradycji, niektórzy krytykują jej tytuł i skupienie, sugerując, że wprowadza w błąd czytelników poszukujących szerszego historycznego przeglądu modlitwy wczesnochrześcijańskiej.
Zalety:⬤ Bogata w praktyczne porady dotyczące modlitwy oparte na tradycji Ojców Kościoła.
⬤ Dostarcza wglądu w różne aspekty modlitwy, w tym postawy, czas i przemyślenia na temat kierunku podczas modlitwy.
⬤ Przemyślane i wciągające teksty, które łączą starożytne praktyki z nowoczesną duchowością.
⬤ Dobrze zbadane, z odniesieniami do oryginalnych źródeł patrystycznych i pouczającym dodatkiem.
⬤ Odwołuje się do różnych środowisk chrześcijańskich i zachęca do głębszego zrozumienia modlitwy.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tytuł jest mylący, ponieważ książka nie zapewnia historycznego przeglądu wczesnej modlitwy chrześcijańskiej, jak oczekiwano.
⬤ Skupienie się autora na kilku pisarzach patrystycznych może nie obejmować pełnej tradycji wczesnych praktyk kościelnych.
⬤ Kilka recenzji wspomina o niekonsekwencjach w sposobie przedstawiania praktyk - niektóre są uważane za niezbędne, podczas gdy inne są określane jako sugestie.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Earthen Vessels: The Practice of Personal Prayer According to the Partristic Tradition
Ojcowie Kościoła, głęboko zakorzenieni w Piśmie Świętym, pozostawili nam jako dziedzictwo bogaty skarb nie tylko tekstów, ale także sposobów, form i gestów modlitwy.
Dziś zachodnie chrześcijaństwo w szczególny sposób potrzebuje ponownego odkrycia intymnej jedności, która musi istnieć - w modlitwie, tak jak w każdym aspekcie życia chrześcijańskiego - między teorią a praktyką, między kontemplacją a praktycznym ćwiczeniem. Modlitwy uczymy się modląc się, a cała nasza istota jest wezwana do uczestnictwa w tej pracy: umysł, serce, ale także ciało, spojrzenie, zmysły.
O. Gabriel Bunge, pustelnik o wielkim duchowym rozeznaniu i głębokiej znajomości Ojców Pustyni, z mistrzowską spójnością przedstawia tę ważną jedność między tym, w co się wierzy, a tym, co wyraża się w praktyce modlitwy: fascynujące ponowne odkrycie cennego skarbu zawartego w nauczaniu Ojców Kościoła na temat praktyki modlitwy osobistej.
