Ocena:
Książka jest bardzo chwalona za wnikliwą eksplorację ludzkiego ciała, ruchu i związku między świadomością ciała a rozwojem osobistym. Polecana jest szerokiemu gronu czytelników, w tym osobom pracującym z ciałem, tancerzom i wszystkim zainteresowanym lepszym zrozumieniem własnego ciała. Jednak niektórzy czytelnicy uznali naukowe wyjaśnienia za zbyt złożone lub zbyt kliniczne, co doprowadziło do mieszanych doświadczeń dla osób, które nie są formalnie przeszkolone w zakresie anatomii.
Zalety:⬤ Niesamowite źródło cennych spostrzeżeń na temat świadomości ciała, ruchu i postawy
⬤ przydatne dla różnych profesjonalistów i entuzjastów
⬤ dobrze zbadane i ponadczasowe informacje
⬤ dobra jakość i stan po dostarczeniu
⬤ podkreśla powiązania między fizycznością a osobistą ekspresją.
⬤ Niektóre naukowe wyjaśnienia mogą być przytłaczające dla laików
⬤ nieco zbyt kliniczne dla tych, którzy oczekują bardziej narracyjnego podejścia
⬤ przestarzały język w niektórych częściach
⬤ może stanowić wyzwanie dla czytelników, którzy nie koncentrują się na anatomii lub ruchach fizycznych.
(na podstawie 73 opinii czytelników)
The Thinking Body
2017 Reprint wydania z 1937 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Zawiera wszystkie ilustracje z wydania z 1937 roku. Mabel Elsworth Todd jest uważana za twórczynię tego, co stało się znane jako „ideokineza”, forma edukacji somatycznej, która stała się popularna w latach 30. wśród tancerzy i pracowników służby zdrowia.
Pomysły Todd obejmowały wykorzystanie anatomicznych, kreatywnych obrazów wizualnych i świadomie zrelaksowanej woli do tworzenia i doskonalenia koordynacji nerwowo-mięśniowej. Lulu Sweigard, która ukuła termin Ideokinesis, i Barbara Clark kontynuowały pracę Todd.
Praca Todd została opublikowana w jej książce The Thinking Body (1937), która jest obecnie uważana przez współczesne szkoły tańca za klasyczne studium fizjologii i psychologii ruchu. Jej praca wywarła wpływ na wielu specjalistów zajmujących się świadomością somatyczną w jej czasach i jest często cytowana wraz z metodą Feldenkraisa ze względu na skupienie się na subtelnym wpływie nieświadomej intencji i uwagi.
