Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Music as Creative Practice
Do niedawna idee kreatywności w muzyce obracały się wokół kompozytorów w piwnicach i samotnego geniusza. Ostatnia dekada była jednak świadkiem ogromnej zmiany: kreatywność muzyczna jest obecnie w przeważającej mierze postrzegana w kategoriach współpracy i wydajności w czasie rzeczywistym.
Music as Creative Practice to pierwsza próba syntezy obu perspektyw. Zaczyna się od rozwinięcia idei, że kreatywność wynika z interakcji społecznych - których wspólne muzykowanie jest być może najwyraźniejszą możliwą ilustracją - a następnie pokazuje, w jaki sposób to samo myślenie można zastosować do ostentacyjnie samotnych praktyk kompozytorskich. Książka kładzie również nacisk na kontekstualne wymiary kreatywności muzycznej, począwszy od fenomenu cudownych dzieci, długoterminowych relacji współpracy w rodzinie i poza nią oraz kreatywnego uczenia się, a skończywszy na systemie praw autorskich, który ma zachęcać do kreatywności, ale jest powszechnie postrzegany jako hamujący ją.
Muzyka jako twórcza praktyka obejmuje tradycję klasyczną, jazz i muzykę popularną, a muzyka wyłania się jako arena, na której zmieniające się koncepcje kreatywności - od starych mitów o geniuszu po współczesną teorię społeczno-kulturową - można prześledzić ze szczególną jasnością. Perspektywa kreatywności mówi nam wiele o muzyce, ale jest też odwrotnie, a ta piąta i ostatnia odsłona serii Studies in Musical Performance as Creative Practice oferuje podejście do kreatywności muzycznej, która jest dostosowana zarówno do praktyk muzycznych, jak i codziennego życia.
