Muzeum bezwarunkowej kapitulacji

Opinie czytelników

Książka „The Museum of Unconditional Surrender” autorstwa Dubravki Ugresic porusza tematy wygnania i bezpaństwowości poprzez połączenie osobistej narracji i elementów fikcyjnych. Jest uważana za pięknie napisaną i poruszającą, ale niektórzy czytelnicy uważają, że jej struktura i przepływ są niespójne.

Pisarstwo jest opisywane jako płynne, poetyckie i ostre. Oferuje wrażliwy i głęboki portret złożoności wygnania, angażując się z emocjonalną głębią i nostalgią. Odnotowano również tematyczną eksplorację wspólnych doświadczeń wśród przesiedleńców i pochwalono ją za jakość tłumaczenia.

Niektórzy czytelnicy uważają, że struktura książki jest fragmentaryczna i trudna do naśladowania, co prowadzi do poczucia niespójności. Połączenie osobistej narracji z elementami anegdotycznymi może nie wszystkim przypaść do gustu, a podczas gdy niektóre części są chwalone, inne są uważane za słabsze pod względem prozy.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Museum of Unconditional Surrender

Zawartość książki:

Muzeum bezwarunkowej kapitulacji The Museum of Unconditional Surrender autorstwa znanej jugosłowiańskiej pisarki Dubravki Ugresic rozpoczyna się w berlińskim zoo, z zawartością żołądka morsa Rolanda wystawioną obok jego basenu (Roland zmarł w sierpniu 1961 roku). Przedmioty te - zapalniczka, patyczki do lizaków, otwieracz do butelek piwa itp. --podobnie jak fikcyjne fragmenty samej powieści, początkowo wydają się przypadkowe, ale ostatecznie łączą się w sensowną i poetycką całość.

Napisane w różnych formach literackich, Muzeum bezwarunkowej kapitulacji oddaje rozbity świat życia na wygnaniu. Niektóre rozdziały tworzą codzienny dziennik samotnej i wyobcowanej matki narratora, która robi zakupy na zaimprowizowanych pchlich targach w mieście i tęskni za swoimi dziećmi; inna to narracja przypominająca sen, w której krąg przyjaciółek odwiedza anioł. Pojawiają się refleksje i relacje z Holokaustu i jugosłowiańskiej wojny domowej; portrety europejskich artystów; przepis na zupę kminkową; poruszająca historia romantycznego spotkania narratora w Lizbonie; opisy rodzinnych fotografii; wspomnienia małego miasteczka, w którym wychował się Ugresic.

Poruszając tematy sztuki i historii, starzenia się i straty, Muzeum jest nawiedzającą i niezwykle oryginalną powieścią. Według słów Times Literary Supplement, jest żywa w swoim potępieniu niszczycielskich sił i w przywołaniu tego, o co toczy się gra.