Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Speech Minus Applause
W sąsiedztwie Przemówienia Jima Petersona Minus Aplauz miska dla psa napełnia się sama.
Nie ma nic i wszystko jest do zrobienia. Myśl jest jedynym dźwiękiem, a nieznajomi, przyjaciele, zwierzęta i bliscy, starzy i nowi, przychodzą i odchodzą jak fragmenty światła za oknem, podróżują dopływami zasilanymi przez miasto, ulicę, drzwi, usta - dom staje się ciałem, a ciało schronieniem dla introspekcji i zadumy, liściastym wirem pamięci.
W tych mądrych i mrocznie ożywionych wierszach pomarszczone linie między snem a śniącym są kwestionowane, a zaciekawione i dotknięte smutkiem oko odwraca się, by obserwować siebie wędrującego z pokoju do pokoju, przez własną radość i smutek - głosy w najnowszym zbiorze Petersona mogą tylko, pomimo ich najgłośniejszych i najdzikszych prób, mówić do siebie, a poprzez tę ciszę przemawiają do wszystkich „. --Grant Kittrell.