Ocena:

Wspomnienia George'a Maguire'a opowiadają o jego nastoletnich latach podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, oferując osobistą i intensywną perspektywę tego znaczącego okresu w historii Ameryki. Choć chwalony za szczegółową i wciągającą narrację, niektórzy recenzenci uznali go za pozbawiony głębi i skrytykowali jego zwięzłość i cenę.
Zalety:Wspomnienia opisywane są jako bardzo osobiste i stanowią wspaniały wkład w historię wojny secesyjnej. Otrzymał on pozytywne opinie za to, że jest bogaty w szczegóły, pouczający i wciągający. Recenzenci podkreślali wciągającą narrację i wartość, jaką oferuje entuzjastom historii.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali książkę za bardzo krótką i pozbawioną istotnych informacji. Została ona również skrytykowana za wysoką cenę w stosunku do ograniczonego zasięgu wydarzeń.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
My Remembrance of the War, etc. 1861-1865: The Memoir of George C. Maguire c.1893
Moje wspomnienia z wojny 1861-1865 autorstwa George'a Campbella Maguire'a (1847-1908)
Około 1893 roku George Campbell Maguire podpisał ostateczną wersję swoich wspomnień w małej książeczce z napisem „Diary” na okładce. Opowiadał on o wydarzeniach, zarówno tych dużych, jak i małych, których był świadkiem jako młody chłopiec. Prawie wszystkie jego wspomnienia to historie o tym, co sam widział, z kilkoma opowieściami innych.
Widział skutki zamieszek na Pratt Street w Baltimore oraz USS Congress i USS Cumberland po ataku Merrimaca. Opowiada o zmarłych zjedzonych przez kraby i śmierdzących rannych, a on sam znalazł się w bitwie pod Antietam. Później Clara Barton pyta, „czyim byłem chłopcem”. Jako nastolatek został celnikiem w Harper's Ferry, a później podczas wojny pracował w szpitalu Hicks dla rannych i chorych w Baltimore. Wiele z krótkich historii to dowcipne anegdoty o jego nieszczęściach i nieszczęściach innych, opowiedziane z humorem i uczuciem.
Jego pisarstwo jest oszczędne i pozbawione ozdobników, ale pewien ból wydaje się nieco pod powierzchnią niektórych mrocznych wydarzeń przywoływanych i opisywanych. Czytelnik nieuchronnie zastanawia się nad podwójną i jednoczesną perspektywą chłopca i mężczyzny, kilkadziesiąt lat później, który z pewnością zapomniał więcej, niż nam powiedział.