Mój wspaniały dzień

Oryginalny tytuł:

My Wonderful Day

Zawartość książki:

Bohaterowie: 2 mężczyzn, 4 kobietyKomediaWinnie ma prawie dziewięć lat. Jej mama, Laverne, jest Afro-Karaibką w drugim pokoleniu i jest w zaawansowanej ciąży, ale kontynuuje pracę sprzątaczki, odkąd jej mąż odszedł, a ona marzy o przeniesieniu rodziny z powrotem na Martynikę. Wtorki są wyjątkowe: Laverne nalega, by Winnie mówiła tylko po francusku (w ramach przygotowań do wyjazdu na Martynikę), a dziś jest wtorek - nie jest to jej zwykły dzień na sprzątanie w północnolondyńskim domu Kevina Tate'a, zamożnej, złośliwej, filantropijnej, mało znaczącej osobowości telewizyjnej. Winnie nie czuje się na tyle dobrze, by pójść do szkoły, więc towarzyszy mamie i odrabia pracę domową: esej zatytułowany "Mój cudowny dzień". W ciągu następnych kilku godzin nieśmiała, bystra i zawsze czujna Winnie zgromadzi mnóstwo materiału do swojego eseju, gdy paradować będą przed nią różni dorośli: Mówiąca dziecinnie i protekcjonalna kochanka Kevina, jego mściwa żona i pijany przyjaciel rodziny, który wylewa swoje serce wierząc, że Winnie nie mówi po angielsku. Ale gdy wydarzenia osiągną szalony punkt kulminacyjny, esej Winnie będzie mówił wiele. Ten przezabawny i słodko-gorzki klasyk Alana Ayckbourna miał swoją premierę w Stephen Joseph Theatre w Scarborough, a następnie został przeniesiony do Nowego Jorku i objechał Wielką Brytanię.

Sztuka opowiadana jest oczami dziecka, bez przerw, i jest w niej wiele miejsca na pomysłowe oświetlenie i inscenizację. "Alan Ayckbourn powraca w niesamowitej formie... "My Wonderful Day" ukazuje go w szczytowej formie - i otwiera nowe możliwości. Sztuka jest często błoga i farsowo zabawna. Jest w niej jednak smutek dzieci, które muszą zbyt szybko dorosnąć". - Charles Spencer, "Daily Telegraph".". Zaskakująca sztuka pełna ironicznej, komicznej mądrości Ayckbourna." - Michael Billington, "Guardian""W farsowej burzy My Wonderful Day, uroczej, nieśmiałej nowej komedii, czai się zniewalająco spokojne centrum." -The New York Times "Ayckbourn jest tutaj w szczytowej formie w swoim diabelnie dowcipnym pisarstwie.... Jego komentarz społeczny również zyskał na wyrazistości, Ayckbourn rzuca okiem na bezduszne miejskie osiedla w reklamie "Fantacity" i z głębi serca woła o samotności w szkołach z internatem... Ayckbourn ponownie triumfuje ze swoją wspaniałą nową sztuką." -The Press "Jedną ze wspaniałych cech Ayckbourna jest sprawianie, że to, co musi być okropne dla jego bohaterów, jest dla nas zabawne. To, dlaczego nigdy nie wydaje się to okrutne, jest częścią cudu i musi odnosić się do ich niezdolności do zastanowienia się nad tym, że są śmieszni... Ayckbourn potrafi zburzyć dom jednym słowem" - The Times "73. sztuka Ayckbourna to wyczyn niezwykłej wyobraźni. Przepraszam, kolejny niezwykły wyczyn wyobraźni.

W wieku 70 lat dramaturg wciąż majstruje przy mechanice sceny i tym, co można zrobić w jej obrębie... Pod koniec przerwy - bez godziny i 50 minut - chciałem, aby przedstawienie trwało dalej. Mógłbym spędzić jeszcze kilka godzin oglądając świat oczami Winnie." -Yorkshire Post.