Modlitwa prozą biblijną: Jako okno na popularną religię starożytnego Izraela

Opinie czytelników

Książka przedstawia dogłębną analizę koncepcji modlitwy przedstawionej w Biblii Hebrajskiej w porównaniu ze współczesnym jej rozumieniem. Argumentuje, że biblijna modlitwa polegała bardziej na bezpośrednich rozmowach z Bogiem niż na sformalizowanych prośbach, które są dziś powszechne.

Książka wprowadza unikalne spojrzenie na modlitwę, podkreślając nieformalny i konwersacyjny charakter modlitwy biblijnej. Podważa powszechne wyobrażenia o modlitwie, oferując wgląd w teksty biblijne i myśli uczonych, takich jak Moshe Greenberg.

Tekst może wydawać się zbyt akademicki lub lekceważący współczesne praktyki i przekonania na temat modlitwy. Może również stanowić wyzwanie dla czytelników przyzwyczajonych do tradycyjnych religijnych poglądów na modlitwę.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Biblical Prose Prayer: As a Window to the Popular Religion of Ancient Israel

Zawartość książki:

Należy przypuszczać, że pewien stopień duchowego oświecenia tłumaczy ogólną tolerancję, a nawet otwartość ludzi; chociaż odmawiali oni spełnienia bezkompromisowych żądań proroków, a czasami prześladowali jednego lub drugiego z nich, z reguły pozwalali im głosić, a nawet rodzili wielbicieli, którzy z szacunkiem zachowywali ich przemówienia aż do kanonizacji. Nie wspierani przez władzę i bogactwo, klasyczni prorocy mogli przetrwać wieki tylko dlatego, że byli zakorzenieni w gliniastej duchowej glebie.

Ludność tworząca tę glebę zasługuje na uznanie nie mniejsze niż egzotyczne kwiaty, które górowały nad nią. Co było duchową gliną, która przygotowała glebę Izraela tak, że proroctwo mogło się w niej rozwijać? Każda odpowiedź na to pytanie musi należycie uwzględniać popularne życie modlitewne. To właśnie w modlitwie ekstemporalnej Izraelici doświadczyli niemagicznego podejścia do Boga, w którym forma była podporządkowana treści; tutaj, w bezpośrednim kontakcie z Bogiem, który badał sumienie i serce, zostali uwrażliwieni na szczerość w ujawnianiu się Bogu; i wreszcie, to w modlitwie musieli nieustannie stawiać czoła kwestii dostosowania swoich dróg do Boga, aby uzyskać Jego łaskę.

Greenberg znajduje w tym bogatym życiu prywatnej modlitwy otoczenie dla wysokich idei religijnych - i zjadliwej krytyki kultu - które charakteryzowały geniusz proroków z VIII i IX wieku p.n.e. Ta mistrzowska ocena biblijnej modlitwy prozą, tradycji niezależnej od ekspertów i specjalnych miejsc, sugeruje wyjaśnienie bezprecedensowej demokratyzacji kultu w postbiblijnym judaizmie.