Mizora

Opinie czytelników

Książka „Mizora” przedstawia utopijne społeczeństwo kobiet, które, choć początkowo wydaje się być postępową wizją wzmocnienia pozycji kobiet i postępu naukowego, ujawnia głębsze kwestie związane z eugeniką i uniformizacją społeczną. Główna bohaterka eksploruje świat pozbawiony mężczyzn, polegając na nauce w celu przetrwania, ale narracja budzi obawy co do konsekwencji takiego społeczeństwa.

Książka charakteryzuje się niezwykłą dalekowzrocznością w przedstawianiu postępu technologicznego, takiego jak pojazdy elektryczne i urządzenia oszczędzające pracę. Promuje tematy powszechnej edukacji i potencjału egalitarnego społeczeństwa, w którym wszystkie jednostki mogą realizować swoje prawdziwe powołania. Szczegółowe opisy osiągnięć naukowych społeczeństwa Mizoran są intrygujące.

Przedstawienie homogenicznego społeczeństwa, które ceni eugenikę, budzi poważne obawy etyczne, sprawiając, że idealna utopia wydaje się mieć dystopijny charakter. Brak mężczyzn jest poruszany w niepokojącym kontekście historycznym, sugerując brutalną przeszłość. Ponadto narracja może być nużąca, z momentami, które podważają wiarygodność jej idealistycznych propozycji, i zaniedbuje eksplorację związków osób tej samej płci w społeczeństwie jednopłciowym.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Mizora (1890) to powieść autorstwa Mary E. Bradley Lane.

Pierwotnie serializowana w latach 1880-1881 w Cincinnati Commercial, powieść została ponownie odkryta dekadę później i wydrukowana przez wybitnego redaktora Murata Halsteada. Chociaż niewiele wiadomo o Lane, wydaje się, że była oddaną feministką i utalentowaną pisarką, która jednak do czasu, gdy Halstead skontaktował się z nią w celu ponownego opublikowania jej pracy, wydawała się nie chcieć mieć nic wspólnego z pojawieniem się Mizory w formie powieści. Niezależnie od tego, Mizora pozostaje pionierskim dziełem feministycznego utopijnego science fiction i wczesnym przykładem podgatunku pustej ziemi w science fiction i fantasy.

"Nad głową, chmury o najpiękniejszych odcieniach, niczym drogocenne klejnoty zamienione w parę, unosiły się na niebie o najczystszym lazurze.

Leniwa atmosfera, piękno niebios, zapraszające brzegi, wywołały we mnie uczucie zadowolenia, które niełatwo opisać. Aby dodać moim zmysłom kolejnej przyjemności, moje uszy zostały powitane dźwiękami słodkiej muzyki, w której wyczułem mieszanie się ludzkich głosów".

Księżniczka Vera Zarovitch wiodła tragiczne życie. Urodzona w bogactwie, studiowała w Paryżu i zrozumiała świat poza carską Rosją. Uwięziona za krytykę państwa po tym, jak była świadkiem morderstwa swojego przyjaciela z rąk rosyjskich żołnierzy, ucieka z grupą przemytników w kierunku bieguna północnego.

Po katastrofie statku ich grupa znajduje schronienie u miejscowych Eskimosów, którzy opiekują się kapitanem aż do jego śmierci z powodu ekspozycji. Porzucona przez ludzi, których zadaniem było zapewnienie jej bezpieczeństwa, Vera ginie podczas burzy. Kiedy się budzi, trafia do podziemnego świata Mizora, gdzie zaawansowane społeczeństwo kobiet całkowicie wyeliminowało wojnę i ubóstwo.

Dzięki pięknie zaprojektowanej okładce i profesjonalnie złożonemu manuskryptowi, to wydanie Mizory Mary E. Bradley Lane jest klasykiem feministycznego utopijnego science fiction stworzonego na nowo dla współczesnych czytelników.