Mitologia nordycka

Opinie czytelników

„Mitologia nordycka” Neila Gaimana oferuje nowoczesną wersję starożytnych mitów nordyckich, czyniąc je przystępnymi i wciągającymi zarówno dla nowicjuszy, jak i osób zaznajomionych z legendą. Książka podkreśla złożoność bogów takich jak Odyn, Thor i Loki, splatając ich historie w spójną narrację, która zachowuje istotę oryginalnych mitów. Choć chwalony za poetycki i żywy styl pisania Gaimana, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje mu głębi lub kompleksowości w porównaniu z innymi źródłami.

⬤ Wciągająca i przystępna opowieść o nordyckich mitach
⬤ poetycki i dowcipny styl pisania
⬤ dobrze skonstruowana z ogólną narracją
⬤ pięknie zilustrowana z urzekającą okładką
⬤ odpowiednia dla czytelników w każdym wieku
⬤ zawiera słowniczek i wprowadzenie do postaci.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi i kompleksowości
⬤ niektóre dialogi mogą wydawać się nowoczesne i anachroniczne
⬤ nie wszystkie mity zostały uwzględnione
⬤ pewna krytyka dotycząca przedstawiania bogów jako płaskich postaci
⬤ oklejone krawędzie wydania papierowego mogą być dla niektórych zniechęcające.

(na podstawie 3660 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Norse Mythology

Zawartość książki:

Neil Gaiman od dawna inspirował się starożytną mitologią, tworząc fantastyczne krainy swojej fikcji. Teraz zwraca swoją uwagę z powrotem do źródła, prezentując brawurową interpretację wielkich północnych opowieści.

W Norse Mythology Gaiman pozostaje wierny mitom, wyobrażając sobie główny panteon nordycki: Odyn, najwyższy z wysokich, mądry, odważny i przebiegły; Thor, syn Odyna, niesamowicie silny, ale nie najmądrzejszy z bogów; i Loki - syn olbrzyma - brat krwi Odyna i oszust i niezrównany manipulator.

Gaiman przekształca te pierwotne historie w powieściowy łuk, który zaczyna się od genezy legendarnych dziewięciu światów i zagłębia się w wyczyny bóstw, krasnoludów i gigantów. Pewnego razu, gdy młot Thora zostaje skradziony, Thor musi przebrać się za kobietę - co jest trudne z jego brodą i ogromnym apetytem - aby go odzyskać. Bardziej przejmująca jest opowieść, w której krew Kvasira - najmądrzejszego z bogów - zostaje zamieniona w miód pitny, który napełnia pijących poezją. Kulminacją dzieła jest Ragnarok, zmierzch bogów i odrodzenie nowych czasów i ludzi.

Dzięki zręcznej i dowcipnej prozie Gaimana bogowie ci wyłaniają się ze swoją zaciekle rywalizującą naturą, podatnością na oszukiwanie i oszukiwanie innych oraz tendencją do pozwalania, by pasja rozpalała ich działania, sprawiając, że te dawno minione mity znów tchną ostre życie.