Mirror, Mirror: Użycia i nadużycia miłości własnej

Opinie czytelników

Książka przedstawia różne formy miłości do samego siebie w kontekście współczesnej filozofii, oferując głęboki wgląd i przystępne pisanie, ale także spotyka się z krytyką za rozwlekłość i brak głębi w niektórych obszarach.

⬤ Pouczający i prowokujący do myślenia opis miłości do samego siebie
⬤ napisany w jasnym i bezpośrednim stylu
⬤ dostępny dla laików
⬤ zawiera ważne tematy istotne dla dzisiejszych kwestii społecznych.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest zbyt rozwlekła i powierzchowna
⬤ brakuje jej skupienia i głębi w odkrywaniu istotnych tematów społecznych
⬤ przez niektórych postrzegana jako nieczytelna ze względu na styl pisania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mirror, Mirror: The Uses and Abuses of Self-Love

Zawartość książki:

Każdy ubolewa nad narcyzmem, zwłaszcza u innych. Osoby próżne są na zmianę irytujące lub absurdalne, obrażając nas niezależnie od tego, czy są błogo nieświadome, czy dumnie świadome swojego zachowania.

Ale czy narcyzm i próżność są naprawdę tak złe, jak się wydają? Czy możemy ich uniknąć, nawet jeśli się postaramy? W Mirror, Mirror, Simon Blackburn, autor bestsellerowych książek filozoficznych, takich jak Think, Being Good i Lust, twierdzi, że narcyzm, próżność, duma i poczucie własnej wartości są bardziej złożone niż się początkowo wydaje i mają niezliczone dobre i złe formy. Czerpiąc z filozofii, psychologii, literatury, historii i kultury popularnej, Blackburn oferuje pouczającą i zabawną eksplorację miłości własnej, od mitu Narcyza i chrześcijańskiej historii upadku po dzisiejszy przemysł samooceny. Błyskotliwa mieszanka nauki, humoru i stylu, Mirror, Mirror bada, co wielcy myśliciele powiedzieli o miłości własnej - od Arystotelesa, Cycerona i Erazma do Rousseau, Adama Smitha, Kanta i Iris Murdoch.

Rozważa dzisiejsze obsesje związane z "ja", takie jak "selfie", chirurgia plastyczna i ulepszenia kosmetyczne, a także zastanawia się nad powiązanymi zjawiskami, takimi jak fatalne utowarowienie życia społecznego i tragiczna nadmierna pewność siebie George'a W. Busha i Tony'ego Blaira.

Ostatecznie Mirror, Mirror pokazuje, dlaczego samoocena jest niezbędną i zdrową częścią życia. Ale sugeruje również, że straciliśmy zdolność rozróżniania - nie mówiąc już o znalezieniu równowagi - między dobrymi i złymi formami troski o siebie.