Miara sprawiedliwości

Opinie czytelników

Książka opowiada się za wdrożeniem płacy wystarczającej na utrzymanie, przedstawiając argumentację ekonomiczną i dowody empiryczne na poparcie swoich argumentów. Uznaje korzyści płynące z płacy wystarczającej na utrzymanie, jednocześnie zauważając znaczną lukę w omawianiu alternatywnych polityk, które mogłyby osiągnąć podobne wyniki.

Książka jest przystępna dla czytelników bez silnego wykształcenia ekonomicznego, zapewnia dokładne badania empiryczne i skutecznie argumentuje zalety płacy wystarczającej na utrzymanie. Z powodzeniem obala powszechną krytykę przepisów dotyczących płacy wystarczającej na utrzymanie i wykazuje ich korzyści w zmniejszaniu ubóstwa.

Autorzy zaniedbują porównanie płacy wystarczającej na utrzymanie z innymi politykami publicznymi, takimi jak ulga podatkowa, które mogą być bardziej skuteczne i wydajne ekonomicznie w osiąganiu podobnych celów. Skupienie się na godności jako uzasadnieniu dla płacy wystarczającej na utrzymanie nie obejmuje kompleksowej analizy innych opcji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Measure of Fairness

Zawartość książki:

Na początku 2007 roku w całych Stanach Zjednoczonych obowiązywało około 140 rozporządzeń dotyczących płacy wystarczającej na utrzymanie. Społeczności w całym kraju często debatują nad nowymi propozycjami tego rodzaju.

Ponadto, w wyniku inicjatyw wyborczych, dwadzieścia dziewięć stanów i Dystrykt Kolumbii, reprezentujące prawie 70 procent całkowitej populacji USA, utrzymują standardy płacy minimalnej powyżej tych ustalonych przez federalną płacę minimalną. W książce A Measure of Fairness (Miara sprawiedliwości) Robert Pollin, Mark Brenner, Jeannette Wicks-Lim i Stephanie Luce oceniają, jak dobrze przepisy dotyczące płacy wystarczającej na utrzymanie i płacy minimalnej w Stanach Zjednoczonych służą pracownikom, którym mają pomóc. Przeciwnicy takich rozwiązań twierdzą, że w obliczu obowiązkowego wzrostu kosztów pracy, firmy będą zwalniać pracowników, zatrudniać mniej nisko opłacanych pracowników w przyszłości, zastępować pracowników o niskich kwalifikacjach pracownikami o lepszych kwalifikacjach, a nawet przenosić się, aby uniknąć konieczności ponoszenia zwiększonych kosztów.

Autorzy przedstawiają przegląd wdrażania płacy wystarczającej na utrzymanie i płacy minimalnej w Luizjanie, Nowym Meksyku, Arizonie, Kalifornii, Massachusetts i Connecticut, aby pokazać, w jaki sposób polityka ta przekłada się na wypłaty pracowników, w salach ustawodawczych i w księgach handlowych. W oparciu o dekadę badań, niniejszy tom stwierdza, że przepisy dotyczące płacy wystarczającej na utrzymanie i podwyżki płacy minimalnej były skutecznymi interwencjami politycznymi, które mogły przynieść znaczące, choć skromne, korzyści ludziom, którym miały pomóc.