Mens Rea in EU Antitrust Law
Zgodnie z czysto ekonomicznym podejściem do prawa konkurencji, główną kwestią jest to, czy zachowanie przedsiębiorstw skutkuje ograniczeniem konkurencji, czy też nie. Takie "obiektywne" podejście do egzekwowania prawa antymonopolowego pozostawia niewiele miejsca na subiektywne elementy, takie jak intencje. Co jednak dzieje się, gdy analiza ekonomiczna osiąga swoje granice? W niniejszym artykule autor odwołuje się do prawnokarnej koncepcji mens rea, idei "umysłu winnego", dokładnie oceniając normatywną spójność dowodów mens rea przy ustalaniu naruszeń prawa antymonopolowego.
Zagłębiając się w orzecznictwo, autor spogląda na temat z punktu widzenia zbiegu różnych dziedzin prawa, w tym: ⬤ roli mens rea w postępowaniu antymonopolowym.
⬤ roli mens rea w prawie karnym we Francji, Niemczech oraz Anglii i Walii.
⬤ różne rodzaje mens rea (np. umyślność, lekkomyślność, niedbalstwo)
⬤ mens rea w kontekście korporacyjnym.
⬤ dowody mens rea w amerykańskim prawie antymonopolowym.
⬤ Pojęcie "porozumienia umysłów" w art. 101 TFUE.
⬤ Znaczenie zamiaru dla określenia przedmiotu porozumienia lub uzgodnionej praktyki.
⬤ Znaczenie intencji przy ustalaniu nadużycia pozycji dominującej.
Oraz.
⬤ Rola mens rea w ustalaniu wysokości grzywien za naruszenia prawa antymonopolowego.
Autor analizuje również argumenty zarówno za, jak i przeciw wykorzystaniu dowodów mens rea przy ustalaniu, czy doszło do naruszenia prawa antymonopolowego i jak powinno ono zostać ukarane.
Jest to pierwsza pełnowymiarowa ocena roli, jaką dowody mens rea faktycznie odgrywają i powinny odgrywać w prawie konkurencji, nawet gdy narzędzia analizy antymonopolowej mają stawać się coraz bardziej obiektywne. Jako dogłębnie zbadany i systematycznie prezentowany komentarz i analiza obecnego stanu wykorzystania mens rea w egzekwowaniu prawa antymonopolowego oraz tego, jak praktyka ta może się rozwijać, z pewnością zostanie przyjęta z zadowoleniem przez praktyków, a także przez decydentów i naukowców.