Ocena:
Recenzje „Mason & Dixon” podkreślają, że jest to złożona i pięknie napisana powieść Thomasa Pynchona, która łączy historię, humor i unikalne wybory stylistyczne. Czytelnicy chwalą jej głębię, eksplorację postaci i bogatą prozę, choć wielu uważa ją za wymagającą ze względu na dygresje, zawiły język i brak linearności.
Zalety:⬤ Wyjątkowa, bogata proza, która jest opisywana jako przypominająca literaturę XVIII wieku.
⬤ Głęboka eksploracja historycznych postaci z humorem i człowieczeństwem.
⬤ Złożone tematy, które przeplatają historię z wyobraźnią.
⬤ Angażująca dynamika postaci i dowcipne dialogi.
⬤ Szczegółowo zbadana i prowokująca do myślenia, skłaniająca do intelektualnego zaangażowania.
⬤ Gęsty i zawiły styl narracji, który może być trudny do zrozumienia dla niektórych czytelników.
⬤ Dygresje mogą odciągać od głównej fabuły tych, którzy oczekują prostej historii.
⬤ Obfite użycie języka z epoki i odniesień, które mogą nie być dostępne dla wszystkich czytelników.
⬤ Długa lektura, która wymaga cierpliwości i wielokrotnego czytania, aby w pełni ją docenić.
(na podstawie 181 opinii czytelników)
Charles Mason (1728-1786) i Jeremiah Dixon (1733-1779) byli brytyjskimi geodetami najlepiej pamiętanymi z wytyczenia granicy między Pensylwanią a Maryland, którą dziś znamy jako Linię Masona-Dixona.
Oto ich historia stworzona na nowo przez Thomasa Pynchona, z udziałem rdzennych Amerykanów i ludzi z pogranicza, rozerwanymi stanikami, wojną morską, spiskami erotycznymi i politycznymi oraz poważnym nadużywaniem kofeiny. Śledzimy losy tej niedopasowanej pary - jednego wesołka, drugiego depresyjnego; jednego gotyka, drugiego preromantyka - od ich pierwszej wspólnej podróży na Przylądek Dobrej Nadziei, do przedrewolucyjnej Ameryki i z powrotem, poprzez dziwne, ale odkupieńcze zwroty fortuny w ich późniejszym życiu, podczas wielkiej wycieczki po ciemnej półkuli Oświecenia, gdy obserwują i uczestniczą w wielu okazjach do szaleństwa, jakie daje im Wiek Rozumu.
