little bones in red clay
Małe kości w czerwonej glinie to odkrywanie: małe i osobiste dążenie do odkrycia, dlaczego dążymy do rzeczy, które robimy - dlaczego migrujemy, dlaczego sztuka ma znaczenie, jak dialog polityczny pobudza nasze żyły, jak miłość do krajobrazu sprawia, że stąpamy ostrożnie, ale niezręcznie.
Wiersze Helgi Jermy badają tożsamość i miejsce na styku globalnej kruchości, testując światło i ciemność oraz trwałość zabawy.