Małe ironie życia

Opinie czytelników

Czytelnicy powszechnie doceniają zbiór opowiadań Thomasa Hardy'ego za piękny styl, wciągające postacie i wnikliwe refleksje na temat ludzkiej natury i wiktoriańskiego życia. Opowiadania często zawierają ironiczne zwroty akcji i ujawniają ciemne strony związków, szczególnie w odniesieniu do małżeństwa. Niektórzy czytelnicy uważają, że historie mogłyby zostać bardziej rozwinięte i panuje zgoda co do tego, że szczęśliwe zakończenia są nieliczne, co jest typowe dla stylu Hardy'ego.

⬤ Pięknie napisana
⬤ angażujące i żywe postacie
⬤ wnikliwe refleksje na temat ludzkiej natury
⬤ dobrze opowiedziane i interesujące historie
⬤ oferuje wgląd w wiktoriańskie życie w małym miasteczku
⬤ odpowiednia dla czytelników szukających krótszych opowieści
⬤ przyjemna zarówno dla fanów Hardy'ego, jak i nowicjuszy
⬤ łączy humor z tragedią.

⬤ Niewiele szczęśliwych zakończeń
⬤ niektóre historie wydają się niedopracowane
⬤ tematy tragedii i ironii mogą nie spodobać się każdemu
⬤ postacie mogą nie być tak głęboko rozwinięte jak w powieściach Hardy'ego
⬤ niektórzy czytelnicy uznali poziom zbiegów okoliczności w fabułach za nadmierny.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Life's Little Ironies

Zawartość książki:

Thomas Hardy OM (2 czerwca 1840 - 11 stycznia 1928) był angielskim powieściopisarzem i poetą. Jako wiktoriański realista w tradycji George'a Eliota, był pod wpływem zarówno w swoich powieściach, jak i poezji romantyzmu, w tym poezji Williama Wordswortha. Był bardzo krytyczny wobec wielu elementów wiktoriańskiego społeczeństwa, zwłaszcza wobec upadającego statusu mieszkańców wsi w Wielkiej Brytanii, takich jak ci z jego rodzinnej południowo-zachodniej Anglii.

Chociaż Hardy pisał wiersze przez całe życie i uważał się przede wszystkim za poetę, jego pierwszy zbiór został opublikowany dopiero w 1898 roku. Początkowo zyskał sławę jako autor powieści takich jak Far from the Madding Crowd (1874), The Mayor of Casterbridge (1886), Tess of the d'Urbervilles (1891) i Jude the Obscure (1895). Za życia poezja Hardy'ego cieszyła się uznaniem młodszych poetów (zwłaszcza Georgianów), którzy postrzegali go jako mentora. Po jego śmierci jego wiersze były chwalone przez Ezrę Pounda, W.H. Audena i Philipa Larkina.

Wiele z jego powieści dotyczy tragicznych postaci walczących ze swoimi namiętnościami i okolicznościami społecznymi, a ich akcja często rozgrywa się w częściowo fikcyjnym regionie Wessex; początkowo oparty na średniowiecznym królestwie anglosaskim, Wessex Hardy'ego ostatecznie objął hrabstwa Dorset, Wiltshire, Somerset, Devon, Hampshire i większość Berkshire, w południowo-zachodniej i południowo-środkowej Anglii. Dwie z jego powieści, Tess of the d'Urbervilles i Far from the Madding Crowd, znalazły się na liście 50 najlepszych w ankiecie BBC The Big Read. (wikipedia.org)