Ludność Grampian Highlands, 1600-1699

Oryginalny tytuł:

The People of the Grampian Highlands, 1600-1699

Zawartość książki:

Grampian Highlands leży w północno-wschodniej Szkocji i rozciąga się od Aberdeenshire, przez Kincardineshire, Braes of Angus, do wschodniego Perthshire. W XVII wieku większość populacji mówiła po gaelicku. W regionie znajdowała się tylko garstka małych burghów, takich jak Kincardine O'Neill czy Fettercairn, a większość mieszkańców była rozproszona po całym regionie, głównie w fermach lub odizolowanych gospodarstwach i zatrudniona w rolnictwie, zwłaszcza w hodowli bydła.

Grampian Highlands było w większości kontrolowane przez właścicieli ziemskich, takich jak Earl of Aboyne lub Earl of Airlie, lub głowy rodzin lub klanów, takich jak Forbes, Gordon, Farquharson, Burnett, Irvine, Douglas, Lindsay, Carnegie, Ogilvie, Spalding, Stewart i Robertson. Rodziny te były na ogół rojalistyczne i wspierały Dom Stuartów, zwłaszcza w wojnach jakobickich w latach 1689, 1715 i 1745.

Większość siedemnastowiecznych górali była jednak protestantami (prezbiteriańskimi i episkopalnymi), z kilkoma katolikami w odległych dolinach, takich jak okolice Braemar. Emigracja z Grampian Highlands nie miała miejsca aż do początku XVIII wieku, z wyjątkiem jeńców wojennych wygnanych do Plantacji.