Letters, Volume 5 (204-270)
Niniejszy tom kończy serię tłumaczeń Listów św. Augustyna w Ojcach Kościoła.
Listy niedawno odkryte przez Johanna Divjaka nie zostały jeszcze przetłumaczone. Podczas gdy wiele listów zawartych w tym tomie pochodzi z ostatniej dekady życia Augustyna, ostatnie trzydzieści dziewięć nie może być z całą pewnością przypisanych do konkretnej daty. Jeśli chodzi o tematykę, to problemy wynikające ze schizmy donatystycznej i pelagianizmu wciąż zajmują znaczną część uwagi Augustyna.
Jest on również zmuszony bronić się przed zarzutami wysuwanymi przez kościelnych przeciwników jego nauk o łasce, wolnej woli i predestynacji. Problemy dyscypliny kościelnej nadal wymagały uwagi do samego końca życia biskupa Hippony.
Prawdopodobnie najbardziej znanym listem jest List 211, tak zwana Reguła św. Augustyna; jest on również najbardziej kontrowersyjny.
Spowodowany niepokojami w lokalnej wspólnocie sióstr, które najwyraźniej miały już pewne normy regulujące ich życie wspólnotowe, list koncentruje się na niedociągnięciach w miłości, przestrzeganiu życia wspólnego, modlitwie, umartwieniu, opiece nad chorymi, skromnym zachowaniu poza klasztorem, szacunku i posłuszeństwie wobec przełożonego. W sensie kompletnego zestawu norm oficjalnie zatwierdzonych przez Kościół dla wspólnoty zakonnej, List nie jest jednak regułą.
