Ocena:
Recenzje „Letters to My Torturer” podkreślają emocjonalny i wstrząsający charakter pamiętnika Houshanga Asadiego, szczegółowo opisującego jego doświadczenia z torturami podczas irańskiego reżimu. Wielu czytelników uważa książkę za mocną i wnikliwą eksplorację tematów osobistych i politycznych, pomimo trudności w czytaniu ze względu na intensywną tematykę. Pisarstwo Asadiego jest chwalone za głębię i przejrzystość, ale zauważono pewne niedociągnięcia strukturalne. Niektóre krytyczne uwagi dotyczą perspektywy książki na Iran, sugerując brak równowagi.
Zalety:⬤ Mocna i emocjonalna opowieść, która dobrze łączy się z czytelnikami.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w osobiste doświadczenia związane z torturami i więzieniem w Iranie.
⬤ Dobrze napisana, z wciągającym stylem narracji.
⬤ Porusza ważne dyskusje na temat tortur i praw człowieka.
⬤ Rzuca światło na historyczne i kulturowe konteksty Iranu.
⬤ Zachęca do empatii wobec trudnej sytuacji torturowanych.
⬤ Zawiera graficzne i niepokojące obrazy tortur, przez co dla niektórych może być trudna w odbiorze.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali strukturę książki za chaotyczną, a chronologię za zagmatwaną.
⬤ Skargi na brak głębi w odniesieniu do życia Asadiego przed uwięzieniem.
⬤ Postrzegana jako nadmiernie krytyczna lub antyirańska bez uwzględnienia wielu perspektyw.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Letters to My Torturer: Love, Revolution, and Imprisonment in Iran
Poznaj brata Hamida. On wie, jak uzyskać odpowiedzi.
"Wstrząsająca i niezapomniana relacja" (Publishers Weekly) trafia na rynek masowy w wersji papierowej. "Letters to My Torturer" Houshanga Asadiego to jedna z najbardziej wstrząsających relacji o ludzkim cierpieniu, jakie ukazały się w Iranie, a teraz po raz pierwszy dostępna jest w wersji papierowej. Przetrzymywany w izolatce przez ponad dwa lata w niesławnym więzieniu w Teheranie, Asadi doświadczył nieludzkich upokorzeń i brutalnych tortur: podwieszony pod sufitem, bity i zmuszany do szczekania jak pies, Asadi stał się szpiegiem dla Rosjan, Brytyjczyków - dla kogokolwiek.
Ledwo uniknął egzekucji, gdy rząd rozpętał krwawy pogrom więźniów politycznych, Asadi został postawiony przed fikcyjnym sądem i skazany na piętnaście lat więzienia. Tutaj konfrontuje się ze swoim oprawcą, przemawiając w imieniu tych, którzy nigdy nie zostaną wysłuchani, i daje wgląd w serce Iranu i praktykę sprawiedliwości sponsorowanej przez państwo.