Ocena:

Książka jest porywającym i szczerym pamiętnikiem Malika Al Nasira, szczegółowo opisującym jego trudne dzieciństwo, doświadczenia w systemie opieki i jego transformującą relację z Gilem Scottem-Heronem. Inspiruje do nadziei, odporności i podkreśla niesprawiedliwości, z jakimi boryka się społeczeństwo, jednocześnie celebrując wyzwalającą moc muzyki.
Zalety:Wciągająca opowieść, inspirująca podróż, pięknie szczera, bogata w szczegóły na temat osobistych zmagań i wpływu muzyki, oferuje głęboki wgląd w kwestie historyczne i społeczne, wciągająca narracja, która równoważy przeszłość Malika z jego doświadczeniami z Gilem Scottem-Heronem. Wielu czytelników uznało ją za nie do odrzucenia i gorąco ją poleca.
Wady:Oczekiwania bardziej dogłębnej biografii Gila Scotta-Herona mogą być rozczarowane, ponieważ książka skupia się bardziej na podróży Malika. Niektórzy czytelnicy uważali, że Malik zbytnio sobie gratuluje, a jego tekst mógłby być bardziej żywy i pełen pasji. Niektórzy stwierdzili, że druga część książki jest mniej wciągająca, a niektóre sekcje wydają się nieco suche.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Letters to Gil
"Wstrząsająca, triumfalna historia. Świadectwo wytrwałości ludzkiego ducha, a także piękna oda do ikonicznej postaci" IRENOSEN OKOJIE Listy do Gila to głęboki pamiętnik Malika Al Nasira z okresu dojrzewania - historia przetrwania przemocy fizycznej i rasowej oraz odkrywania nowego poczucia własnej wartości pod skrzydłami wielkiego artysty, poety i działacza na rzecz praw obywatelskich Gila Scotta-Herona.
Urodzony w Liverpoolu Malik został objęty opieką w wieku dziewięciu lat po tym, jak jego ojciec marynarz został sparaliżowany. Swoje dorastanie spędził w systemie, który okazał się brutalny, zaniedbujący, wyzyskujący, traumatyzujący i pełen nadużyć. W wieku osiemnastu lat wyszedł na wpół piśmienny, bez grosza przy duszy, bez powiązań i poczucia, dokąd zmierza - aż do przypadkowego spotkania z Gilem Scottem-Heronem.
Letters to Gil opowie historię wzmocnienia i przebudzenia Malika pod opieką Gila, od jego wprowadzenia w dziedzictwo czarnej historii po rozwój jego głosu poprzez poezję i muzykę. Napisany z liryzmem i mocą, jest to szczery i poruszający pamiętnik, podkreślający, w jaki sposób rasizm instytucjonalny może osłabić i upośledzić dziecko, a także jak mentoring, kreatywność, wyrażanie siebie i solidarność pomogły mu odkryć swój potencjał.