Lew w zimie

Opinie czytelników

Recenzje dramatu „A Lion in Winter” podkreślają jego wyjątkowy dowcip, głębię postaci i wciągający język, co sprawia, że jest on przyjemny zarówno jako lektura, jak i przedstawienie. Podczas gdy autor, William Goldman, jest chwalony za ostre opowiadanie historii i humor, krytyka koncentruje się na okładce książki i niektórych postrzeganiach tempa sztuki i dokładności historycznej. Ogólnie rzecz biorąc, warto zapoznać się z tą klasyczną pozycją, szczególnie dla fanów adaptacji filmowej.

Przezabawny i dowcipny scenariusz, dobrze napisany z wciągającymi dialogami, zabawny i wnikliwy portret dynamiki rodzinnej, wysoka pochwała za język i styl, przyjemny do czytania w grupie i niezapomniane postacie.

Słaba okładka, która nie przedstawia dokładnie sztuki, niektórzy recenzenci uznali czytanie za nudne lub żmudne, problemy z oprawą zgłoszone w fizycznych egzemplarzach oraz sentyment, że adaptacja filmowa przyćmiewa scenariusz.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lion in Winter

Zawartość książki:

Niepewne siebie rodzeństwo walczące o uwagę rodziców; kłótliwi małżonkowie, którzy nie mogą znieść bycia razem lub osobno; cudzołóstwo i eksperymenty seksualne; nawet walka o równowagę między pracą a rodziną: Są to tematy tak samo aktualne w naszych czasach, jak w XII wieku. W klasycznej sztuce Jamesa Goldmana „Lew w zimie” domowe zamieszanie urasta do rangi sztuki.

Henryk II i Eleonora z Akwitanii, pełni samoświadomości i motywowani w równym stopniu złośliwością, co poczuciem obowiązku, manewrują przeciwko sobie, aby ustawić swojego ulubionego syna w kolejce do sukcesji. Wyobrażając sobie wewnętrzne życie Henryka, Eleonory i ich synów, Jana, Geoffreya i Ryszarda, Goldman stworzył kwintesencję dramatu rodzinnych konfliktów i rywalizujących ambicji, dzieło, które nadaje intrygom Anglii Andegawenów współczesne znaczenie.

Łącząc wnikliwą historyczną i psychologiczną wnikliwość z pysznym, cierpkim dowcipem, sztuka sceniczna stała się kamieniem milowym dzisiejszej sceny teatralnej, a scenariusz do adaptacji filmowej Goldmana z 1968 roku zdobył Oscara. Opowiedziany „cudownie wyrazistym językiem, z humorem, który szczerzy się i pali” (Los Angeles Times), Lew w zimie to rzadka sztuka, która ożywa na drukowanej stronie.