Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
W wieku 3 lat moja pierwsza wnuczka była wyrafinowana, uprzejma i elokwentna, a przynajmniej tak jej się wydawało. Jej słownictwo obejmowało słowa takie jak Lasterday, Nexterday i Inaminnit, aby przekazać jej koncepcje czasu. Przyznaję, że te koncepcje narodziły się częściowo z jej postrzegania zwlekania jej ojca.
Tato, co robisz w Lasterday?
Ciasto, Inaminnit.
Do domu następnego dnia?
Ale odkryłam, że te słowa są wyjątkowo wszechstronne w przekazywaniu tych przyjemnych i nieograniczonych wspomnień o czasach, miejscach i wydarzeniach, których realia nie mają już miejsca w naszych obecnych czasach.
Lasterday jest dziełem miłości, ucieczką od fantazji, próbą podzielenia się z moimi ukochanymi wnukami ukochanym miejscem, cennymi czasami i poczuciem osobistej wolności, które, podobnie jak orzeźwienie zaczerpnięte z tych zimnych i czystych górskich wód mojej młodości, nieubłaganie płyną, jak rzeka życia, poza moim zasięgiem i poza moim widokiem; i które istnieją teraz, ale tylko jako wspomnienia.
W Lasterday odnalazłem zdolność komunikowania moim najdroższym czegoś, co było we mnie zamknięte. Powierzam wam te słowa. Niech pomogą Ci odblokować wspomnienia słodkich czasów i miejsc, które zniknęły z pola widzenia, a którymi podzielisz się z tymi, których kochasz.
Wczoraj jechałem nocą na rowerze w górę i w dół wzgórz. W dolinie, gdzie dorastałem, gwiazdy są jasne. Modlę się, aby z całą pomocą, jaką mogę dać, i z Bożym błogosławieństwem, moje dzieci i wnuki jeździły na własnych rowerach w szczęśliwym i produktywnym życiu, aby stworzyć cenne wspomnienia z Nexterday, którymi być może podzielą się z tymi, którzy są najcenniejsi.
