Księżniczka i goblin (wydanie niezmodyfikowane): Powieść fantasy dla dzieci autorstwa George'a MacDonalda

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają, że jest to urocza i pełna przygód bajka odpowiednia dla dzieci w każdym wieku. Czytelnicy cieszą się dobrze wykonanymi ilustracjami, rozwojem postaci i potężnymi tematami zaufania i wiary. Wielu uważa ją za klasykę, która pozostaje zabawna i wartościowa nawet po wielu latach.

Wciągająca historia dla dzieci, silne tematy odwagi, zaufania i wiary, dobrze napisana z zapadającymi w pamięć postaciami, piękne ilustracje, nostalgiczna wartość dla dorosłych i klasyczna jakość, która rezonuje przez pokolenia.

Niektórzy czytelnicy wspomnieli, że styl pisania może wymagać czasu, aby się do niego przyzwyczaić, a także ostrzeżono, że historie mogą być nieco przerażające ze względu na ich emocjonalną głębię.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Princess and the Goblin (unabridged edition): A children's fantasy novel by George MacDonald

Zawartość książki:

Księżniczka i Goblin to powieść fantasy dla dzieci autorstwa George'a MacDonalda. Została opublikowana w 1872 roku.

Kontynuacją tej książki jest The Princess and Curdie. Anne Thaxter Eaton pisze w A Critical History of Children's Literature, że Księżniczka i Goblin i jej kontynuacja „cicho sugerują w każdym incydencie idee odwagi i honoru”. "Była sobie kiedyś mała księżniczka, której ojciec był królem wielkiego kraju pełnego gór i dolin.

Góry te były pełne pustych miejsc pod ogromnymi jaskiniami i krętymi drogami, niektóre z płynącą przez nie wodą, a niektóre lśniły wszystkimi kolorami tęczy, gdy padało na nie światło. W tych podziemnych jaskiniach żyła dziwna rasa istot, zwana przez niektórych gnomami, przez niektórych koboldami, przez niektórych goblinami.

Nie były one zwyczajnie brzydkie, ale albo absolutnie ohydne, albo absurdalnie groteskowe zarówno pod względem twarzy, jak i kształtu. Stało się całkiem oczywiste, dlaczego mała księżniczka nigdy nie widziała nieba nocą.

Zbyt bali się goblinów, by wypuścić ją wtedy z domu, nawet w towarzystwie tak wielu osób, i mieli ku temu dobry powód, jak się wkrótce przekonamy.