Ocena:
Książka zapewnia kompleksowy przegląd brytyjskiej monarchii od Wilhelma Zdobywcy do Elżbiety II, łącząc wciągające pisanie z historycznymi spostrzeżeniami. Oferuje przystępny punkt wejścia dla czytelników zainteresowanych historią królewską, choć niektóre krytyki dotyczą jej zwięzłości i okazjonalnych nieścisłości.
Zalety:⬤ Kompleksowe omówienie historii brytyjskiej monarchii.
⬤ Dobrze napisana i wciągająca; płynne czytanie.
⬤ Dobra dla tych, którzy szukają przeglądu każdego monarchy.
⬤ Oferuje wgląd w wpływ kluczowych postaci i wydarzeń.
⬤ Pouczająca dzięki kolorowym portretom i szkicom biograficznym.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt uproszczoną lub powierzchowną, pozbawioną głębi w traktowaniu monarchów.
⬤ Sporadyczne nieścisłości faktograficzne; zauważono błędy edycyjne.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą potrzebować dodatkowych źródeł dla głębszego zrozumienia.
⬤ Niektóre szczegóły, szczególnie dotyczące konkretnych monarchów, mogą zmylić osoby z wcześniejszą wiedzą na temat historii Wielkiej Brytanii.
(na podstawie 40 opinii czytelników)
Crown & Sceptre: A New History of the British Monarchy, from William the Conqueror to Elizabeth II
Odkąd Wilhelm Zdobywca, książę Normandii, przekroczył kanał La Manche w 1066 roku, aby pokonać króla Harolda II i zjednoczyć różne królestwa Anglii, na tronie Wielkiej Brytanii zasiadło czterdziestu jeden królów i królowych: "lśniące przykłady królewskiej potęgi i majestatu obok galerii słabych, leniwych lub złych monarchów".
Jak sugestywnie opisuje je Tracy Borman w swojej błyskotliwej kronice, Crown & Sceptre. Jak na ironię, w ciągu bardzo niewielu z tych 955 lat osoba zasiadająca na tronie była jednoznacznie angielska - czy to Normanowie francuscy, urodzeni w Walii Tudorowie, szkoccy Stuartowie, czy Hanowerowie i ich niemieccy następcy do dnia dzisiejszego.
Uznając nieodłączną fascynację brytyjską rodziną królewską, Borman podnosi zasłonę, aby ujawnić niezwykłe postacie i osobowości, które rządziły i, od czasu przywrócenia monarchii w 1660 r., bardziej ceremonialnie panowały - kluczowe rozróżnienie wyjaśniające siłę monarchii, ponieważ rodzina królewska ewoluowała i dostosowywała się do potrzeb i opinii swoich ludzi, unikając burz rebelii, które doprowadziły wielu europejskich królów do nagłego końca. Ryszard II.
Henryk VIII.
Elżbieta I.
Jerzy III.
Wiktoria.
Elżbieta II: ich imiona przywołują epoki i dramatyczne wydarzenia, o których opowiada Borman. Jest równie wnikliwa w strukturę monarchii: królewskie pałace.
Sposób, w jaki monarchowie byli przedstawiani w sztuce, na monetach, w mediach.
Ceremonia i ceremoniał otaczający koronę.
W 2024 roku Elżbieta II przyćmi francuskiego Ludwika XIV jako najdłużej panujący monarcha w historii. Crown & Sceptre to odpowiedni hołd dla jej niezwykłej długowieczności i wspaniałej instytucji, którą reprezentuje.
