Ocena:

Książka otrzymała mieszane recenzje, przy czym kilku użytkowników chwaliło jej jakość i stan, podczas gdy inni uważali ją za trudną do przeczytania. Pozytywne opinie podkreślały dobrze udokumentowaną treść i cenne spostrzeżenia, podczas gdy negatywne recenzje krytykowały jakość niektórych egzemplarzy.
Zalety:Dobry stan, szybko dotarła, dobrze udokumentowana treść, cenne spostrzeżenia, wspierające model żałoby Continuing Bonds.
Wady:Nie jest to łatwa lektura dla laika, niektóre egzemplarze są niskiej jakości, zorganizowane jak badania / podręcznik.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Continuing Bonds: New Understandings of Grief
Po raz pierwszy opublikowana w 1996 roku. Ta nowa książka oddaje głos wyłaniającemu się konsensusowi wśród naukowców zajmujących się żałobą, że nasze rozumienie procesu żałoby wymaga rozszerzenia. Dominujący w XX wieku model utrzymuje, że funkcją żalu i żałoby jest zerwanie więzi ze zmarłym, uwalniając w ten sposób ocalałego do ponownego zainwestowania w nowe relacje w teraźniejszości. Patologiczny żal został zdefiniowany w kategoriach trzymania się zmarłego. Dokładne badanie pokazuje, że model ten opiera się bardziej na wartościach kulturowych nowoczesności niż na jakichkolwiek istotnych danych dotyczących tego, co ludzie faktycznie robią.
Przedstawiając dane z kilku populacji, 22 autorów - jednych z najbardziej szanowanych w swoich dziedzinach - pokazuje, że zdrowe rozwiązanie żałoby umożliwia utrzymanie ciągłej więzi ze zmarłym. Pomimo kulturowej dezaprobaty i braku uznania ze strony profesjonalistów, osoby, które przeżyły żałobę, znajdują miejsce dla zmarłych w swoim dalszym życiu, a nawet w swoich społecznościach. Takie więzi nie są zaprzeczeniem: zmarły może zapewnić zasoby do wzbogaconego funkcjonowania w teraźniejszości.
Rozdziały analizują wdowy i wdowców, pogrążone w żałobie dzieci, rodziców i rodzeństwo, a także populację wcześniej wykluczoną z badań nad żałobą: osoby adoptowane i ich biologicznych rodziców. Omówiono również żałobę w kulturze japońskiej, a także znaczenia i implikacje tego nowego modelu żałoby. Otwierając nowe obszary badań i dialogu naukowego, praca ta stanowi podstawę dla znaczących zmian w praktyce klinicznej w tej dziedzinie.