Constantine the Great: The Biography of the First Christian Roman Emperor, his Military Life and Revolution
Konstantyn Wielki był jednym z najbardziej wpływowych cesarzy rzymskich, który w 312 r.
n.e. zadeklarował tolerancję dla chrześcijaństwa i zwołał I Sobór Nicejski, który opracował deklarację wiary chrześcijańskiej znaną jako Credo Nicejskie.
Jest czczony jako święty we wschodnim chrześcijaństwie, a jego wpływ popchnął chrześcijaństwo w kierunku głównego nurtu kultury. Dzięki swoim wysiłkom na rzecz zwalczania inflacji i reorganizacji armii rzymskiej poprzez wprowadzenie jednostek mobilnych (comitatenses) i oddziałów garnizonowych (limitanei), ustanowił nową złotą monetę - solidus - która stała się ważną walutą dla krajów europejskich przez ponad 1000 lat. Jego dziedzictwo doprowadziło do tego, że Konstantynopol stał się rezydencją cesarską, a później stolicą Cesarstwa Bizantyjskiego, ustanawiając przejście od klasycznego antyku do średniowiecza.
Wywodząca się od niego dynastia Konstantynów miała znaczący wpływ na struktury polityczne w Europie w okresie Średniowiecza. Rozmowy o Konstantynie zawsze prowadzą do przeciwstawnych poglądów, ale współczesna nauka stara się formułować wyważone oceny przy ocenie jego panowania.
