Constantino I: La biografa del primer emperador romano cristiano, su vida militar y su revolucin
Konstantyn Wielki był jednym z najbardziej wpływowych cesarzy rzymskich. W 312 r. n.e. ogłosił tolerancję dla chrześcijaństwa i zwołał Pierwszy Sobór Nicejski, który zaowocował deklaracją wierzeń chrześcijańskich znaną jako Credo Nicejskie.
Jest czczony jako święty we wschodnim chrześcijaństwie, a jego wpływ sprawił, że chrześcijaństwo weszło do głównego nurtu kultury. Dzięki swoim wysiłkom na rzecz zwalczania inflacji i reorganizacji armii rzymskiej poprzez wprowadzenie jednostek mobilnych (comitatenses) i oddziałów garnizonowych (limitanei), ustanowił nową złotą monetę - solidus - która stała się ważną walutą dla krajów europejskich przez ponad 1000 lat.
Jego dziedzictwo sprawiło, że Konstantynopol stał się rezydencją cesarską, a później stolicą Cesarstwa Bizantyjskiego, ustanawiając przejście od klasycznej starożytności do średniowiecza. Wywodząca się od niego dynastia konstantyńska miała znaczący wpływ na struktury polityczne Europy we wczesnym średniowieczu. Rozmowy o Konstantynie zawsze wywołują przeciwstawne poglądy, ale współcześni uczeni starają się formułować wyważone oceny jego panowania.
