If We Must Die: From Bigger Thomas to Biggie Smalls
W książce If We Must Die: From Bigger Thomas to Biggie Smalls autor Aim J. Ellis dowodzi, że w czasach niewolnictwa, ery Jima Crowa, a ostatnio w okresie rozrostu więziennego kompleksu przemysłowego, brutalna groźba śmierci funkcjonowała jako przymusowa praktyka dyscyplinarna kontroli społecznej nad czarnoskórymi mężczyznami. W tym prowokacyjnym tomie Ellis zagłębia się w różnorodne teksty literackie i kulturowe, aby rozważyć bezprawną i pozaprawną przemoc, taką jak lincz, przemoc tłumu i "białe zamieszki", oprócz przemocy państwowej, takiej jak sankcjonowana przez państwo egzekucja, nieuregulowane użycie siły przez policję i strażników więziennych, zaniedbanie lub bezczynność państwa oraz odmowa praw człowieka i obywatela.
Skupiając się przede wszystkim na młodych czarnoskórych mężczyznach, którzy są przedstawiani lub postrzegają siebie jako "złych czarnuchów", gangsterów, bandytów, wyrzutków społecznych, porzucających szkołę średnią lub więźniów, Ellis przygląda się afirmującemu siebie przyjęciu śmiertelnej przemocy i śmierci - zarówno wyobrażonej, jak i przeżywanej - w różnorodnych dziełach kultury. Od literackiego klasyka Native Son Richarda Wrighta, wspomnień więziennych Soul on Ice Eldridge'a Cleavera i autobiografii Makes Me Wanna Holler Nathana McCalla, po muzykę hip-hopową Eazy-E, Tupaca Shakura, Notoriousa B. I. G. i D'Angelo. G. i D'Angelo, Ellis bada reprezentacyjne identyfikacje i przywiązanie czarnoskórych mężczyzn do śmierci, przemocy i obrony przed śmiercią jako sposobu radzenia sobie i negocjowania kultury końca XX i początku XXI wieku.
W odróżnieniu od socjologicznego studium warunków materialnych, które wpływają na miejskie życie czarnych, If We Must Die bada wiele sposobów, w jakie te warunki materialne i przeżyte doświadczenia głęboko kształtują tożsamość i obraz siebie czarnych mężczyzn. Badacze studiów afroamerykańskich i osoby zainteresowane rasą we współczesnej kulturze amerykańskiej docenią ten prowokujący do myślenia tom.