The Thematic Unity of the Book of the Twelve
"Powróć do mnie", oświadcza Jhwh Zastępów, "a Ja powrócę do ciebie", oświadcza Jhwh Zastępów. Zdanie to stoi na czele proroctwa Zachariasza (1.
3). Ale co to znaczy "powrócić do Jahwe"? I co to znaczy, że Jahwe "powróci do ciebie"? LeCureux argumentuje, że to właśnie wezwanie do pokuty i odpowiedzi Jhwh na nie tworzą jednoczący i organizujący temat powrotu dla Księgi Dwunastu. Podczas gdy badania nad rozwojem i kompozycją Dwunastu okazały się owocne w ostatnich latach, niniejsza książka próbuje rozszerzyć te prace, przyglądając się uważnie ostatecznej formie Dwunastu, zwłaszcza jej początkowej i końcowej księdze (Ozeasza-Joela, Zachariasza-Małachiasza) oraz roli, jaką odgrywa pozycja kanoniczna i temat w Księdze.
Projekt ten rozpoczyna się od zdefiniowania funkcji tematu w księgach biblijnych, a następnie porównuje rolę tematu w Księdze Izajasza z jego rolą w Dwunastu, zanim zaangażuje się w główne zadanie egzegezy. LeCureux analizuje użycie "powrotu" w Dwunastu, pokazując, że to wezwanie do powrotu kontroluje wydarzenia Dnia Jahwe.
Idąc dalej, egzegeza odkrywa powiązania między imperatywami powrotu z Ozeasza 14, Joela 2, własnymi wezwaniami Zachariasza do powrotu i końcowym pytaniem Malachiasza: "Jak mamy powrócić?" (3. 7). '(3.
7). To, co ostatecznie zostało ujawnione, to wieloaspektowa natura relacji Boga z Jego ludem, która obejmuje walkę ludu o odwrócenie się od nieposłuszeństwa przymierza w kierunku Jahwe w pokucie, a także odwrócenie się Jahwe od sądu w kierunku Jego ludu w błogosławieństwie.