Ocena:
Książka „Immunity” autorstwa Taubera oferuje transformacyjne spojrzenie na układ odpornościowy, podkreślając jego ekologiczną rolę, a nie tylko mechanizm obronny. Sugeruje, że układ odpornościowy łączy nas z szerszą siecią ekologiczną, popartą obszernymi danymi i spostrzeżeniami filozoficznymi. Podczas gdy wielu czytelników uważa te idee za fascynujące i prowokujące do myślenia, niektórzy uważają, że tekst jest gęsty i trudny w nawigacji.
Zalety:⬤ Fascynujące i innowacyjne idee dotyczące układu odpornościowego
⬤ integruje dane eksperymentalne, badania historyczne i myśli filozoficzne
⬤ rozszerza zrozumienie odporności na integralność ekologiczną
⬤ dobrze napisana i wciągająca dla osób zainteresowanych nauką.
Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt gęsta i nieprzydatna; może brakować jasności w niektórych częściach, co stanowi wyzwanie dla tych, którzy próbują zrozumieć współczesną immunologię.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Immunity: The Evolution of an Idea
Współczesna immunologia tradycyjnie pojmuje układ odpornościowy jako zapewniający obronę przed patogenami. Alfred I.
Tauber krytykuje tę koncepcję odporności jako zbyt wąską, ponieważ pomija ona wiele innych normalnych funkcji układu odpornościowego. Obejmują one aktywną tolerancję wymiany składników odżywczych ze środowiskiem i stabilizację relacji współpracy z mikroorganizmami rezydentnymi. Rozszerzony opis rozszerza funkcjonalną rolę odporności z pojedynczej "obrony" na szersze rozeznanie w "wymianie" środowiskowej.
Ta ekologiczna perspektywa ma głębokie implikacje teoretyczne, ponieważ podstawowe pojęcie tożsamości immunologicznej zostaje zrekonfigurowane: podkreślenie organizmu jako holobionta (konsorcjum różnorodnych organizmów żyjących w relacjach kooperacyjnych) rzuca wyzwanie dominującym koncepcjom indywidualności i dychotomii "ja/obcy", która do tej pory organizowała teorię immunologiczną. Rzeczywiście, jeśli teoretyczne zainteresowanie koncentruje się na wyzwaniach związanych z utrzymaniem równowagi immunologicznej w pełnym kontekście ekologicznym organizmu, wówczas regulacja immunologiczna nabiera nowej złożoności.
Tauber utrzymuje, że klucz do rozwikłania tej zagadki wymaga krytycznej ponownej oceny procesów poznawczych, które leżą u podstaw funkcji efektorów immunologicznych. W związku z tym przedstawia zarys ponownie sformułowanego "paradygmatu poznawczego", który rezygnuje z modeli opartych na agentach i przyjmuje ekologicznie pojmowane rozumienie percepcji i przetwarzania informacji.
Implikacje tej zmienionej konfiguracji odporności i jej zdekonstruowanych pojęć indywidualności i tożsamości mają szerokie znaczenie dla filozofów i naukowców zajmujących się immunologią, ekologią i naukami kognitywnymi.
