Ocena:
Książka analizuje układ odpornościowy z nowej perspektywy ekologicznej, sugerując, że odgrywa on rolę wykraczającą poza zwykłą obronę przed patogenami, zamiast tego działając jako łącznik w ekologicznej sieci życia. Integruje dane eksperymentalne, badania historyczne i spostrzeżenia filozoficzne, aby na nowo zdefiniować odporność.
Zalety:Książka oferuje fascynujące nowe pomysły na temat odporności, jest dobrze napisana i wciągająca oraz prowokuje do myślenia na temat ekologicznej roli układu odpornościowego. Zapewnia świeżą, wciągającą perspektywę, która przemawia do osób zainteresowanych skrzyżowaniem nauki, filozofii i historii.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest gęsta i trudna do zrozumienia, czując, że jasność widoczna w początkowych koncepcjach nie jest widoczna w całym tekście. Może nie być pomocna dla tych, którzy szukają prostego opisu współczesnej immunologii.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Immunity: The Evolution of an Idea
Współczesna immunologia tradycyjnie pojmuje układ odpornościowy jako zapewniający obronę przed patogenami. Alfred I.
Tauber krytykuje tę koncepcję odporności jako zbyt wąską, ponieważ pomija ona wiele innych normalnych funkcji układu odpornościowego. Obejmują one aktywną tolerancję wymiany składników odżywczych ze środowiskiem i stabilizację relacji współpracy z mikroorganizmami rezydentnymi. Rozszerzony opis rozszerza funkcjonalną rolę odporności z pojedynczej "obrony" na szersze rozeznanie w "wymianie" środowiskowej.
Ta ekologiczna perspektywa ma głębokie implikacje teoretyczne, ponieważ podstawowe pojęcie tożsamości immunologicznej zostaje zrekonfigurowane: podkreślenie organizmu jako holobionta (konsorcjum różnorodnych organizmów żyjących w relacjach kooperacyjnych) rzuca wyzwanie dominującym koncepcjom indywidualności i dychotomii "ja/obcy", która do tej pory organizowała teorię immunologiczną. Rzeczywiście, jeśli teoretyczne zainteresowanie koncentruje się na wyzwaniach związanych z utrzymaniem równowagi immunologicznej w pełnym kontekście ekologicznym organizmu, wówczas regulacja immunologiczna nabiera nowej złożoności.
Tauber utrzymuje, że klucz do rozwikłania tej zagadki wymaga krytycznej ponownej oceny procesów poznawczych, które leżą u podstaw funkcji efektorów immunologicznych. W związku z tym przedstawia zarys ponownie sformułowanego "paradygmatu poznawczego", który rezygnuje z modeli opartych na agentach i przyjmuje ekologicznie pojmowane rozumienie percepcji i przetwarzania informacji.
Implikacje tej zmienionej konfiguracji odporności i jej zdekonstruowanych pojęć indywidualności i tożsamości mają szerokie znaczenie dla filozofów i naukowców zajmujących się immunologią, ekologią i naukami kognitywnymi.
