Stories of Life and Death
Ponad sto winiet w Opowieściach o życiu i śmierci tworzy nawiedzające obrazy ulubionych tematów autora: zakochanych kobiet, dzieci radzących sobie z tragedią, ekscentryków, emocji współczucia, goryczy, zazdrości i tęsknoty.
Poznaj Merceditę Saro, nieśmiałą, idealnie wychowaną żebraczkę-dziecko miejscowego pijaka, którą Jiménez kocha, chroni i częstuje słodyczami, zakazanymi przez jej ojca. I Max, „niebieskie dziecko”, zachodnioindyjski chłopiec podróżujący tym samym statkiem co Jiménez, aby zamieszkać z krewnymi w Ameryce Południowej, który pokrył swoją czarną twarz białym proszkiem, „aby wyglądać bielej dla moich braci”. Zobaczyć zakochaną kobietę, „białą czułą, zuchwałą, uległą, delikatną” i maleńki promień słońca budzący dziecko, który „otworzył w jego oczach magiczny i kwiecisty ogród, który go oczarował”. Czuć smutek z powodu śmierci wiejskiej dziewczyny, empatię dla matki marynarza zagubionego na morzu i współczucie dla gniewnego mężczyzny, który po raz pierwszy się upił.
Autor tworzy impresjonistyczny krajobraz z subtelnymi niuansami światła i cienia, pozostawiając kuszące dwuznaczności do rozwiązania tylko w oku patrzącego.
„Jak można przypuszczać na podstawie tytułu nadanego temu dziełu, proza i poetyckie obserwacje otaczającego go świata, z którymi Jiménez spotkał się wcześniej w Platero i ja, nabierają nieco ciemniejszego, bardziej transcendentnego odcienia w tym kolejnym zbiorze. Zniknął jednoczący temat wędrownego człowieka i osła oraz fizycznych granic czasu i przestrzeni. Tutaj Jiménez pozwala swojej poetyckiej wizji rozciągać się daleko i szeroko, destylując i koncentrując swoją sztukę na miniaturowych szkicach tak różnych postaci, jak żebraczka, zbieracz winogron, starszy kanarek, a nawet sam księżyc. Poprzedzony naukowym wstępem tłumacza, jest to doskonały i wrażliwy przekład, który wspaniale oddaje liryczne piękno pisarstwa Jiméneza. „ - Brytyjski Biuletyn Publikacji
