Ocena:
Książka „History Teaches Us to Resist” autorstwa Mary Frances Berry oferuje szczegółową analizę XX-wiecznych ruchów oporu, koncentrując się w szczególności na prawach obywatelskich, protestach antywojennych i innych postępowych ruchach. Choć chwalona za kompleksowe badania i treści informacyjne, niektórzy czytelnicy krytykowali jej gęsty styl pisania i brak praktycznych porad dotyczących współczesnych kwestii.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza historyczna ruchów oporu.
⬤ Wciągające i pouczające teksty na temat ważnych wydarzeń i postaci historycznych.
⬤ Doświadczenie autora jako byłego przewodniczącego amerykańskiej Komisji Praw Obywatelskich dodaje wiarygodności.
⬤ Zapewnia cenny kontekst dla zrozumienia współczesnego ruchu oporu.
⬤ Przydatne dla studentów i młodych aktywistów niezaznajomionych ze szczegółową historią.
⬤ Gęsty i czasami rozwlekły styl pisania, utrudniający czytanie.
⬤ Ograniczone praktyczne porady dla obecnych wysiłków ruchu oporu.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali ją za akademicką i pozbawioną osobistego zaangażowania.
⬤ Wersja Kindle jest uważana przez niektórych czytelników za zbyt drogą.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
History Teaches Us to Resist: How Progressive Movements Have Succeeded in Challenging Times
Historyk i działaczka na rzecz praw obywatelskich udowadnia, jak postępowe ruchy mogą rozkwitać nawet w konserwatywnych czasach.
Historyk Mary Frances Berry pokazuje, że opór wobec administracji prezydenckiej doprowadził do pozytywnych zmian i pokonania skandalicznych propozycji, nawet w trudnych czasach. Zauważając, że wszyscy prezydenci, w tym ci uważani za postępowych, czasami wymagają masowej organizacji, aby wpływać na decyzje polityczne, Berry przytacza protesty rdzennej ludności przeciwko rurociągowi Dakota podczas administracji Baracka Obamy jako współczesny przykład udanego oporu zbudowanego na wcześniejszych działaniach.
Zaczynając od Franklina D. Roosevelta, Berry omawia odmowę prezydenta zapobieżenia dyskryminacji rasowej w przemyśle obronnym podczas II wojny światowej i późniejszy ruch Marszu na Waszyngton. Analizuje Lyndona Johnsona, wojnę w Wietnamie i ruch antywojenny, a następnie bada dwie kadencje Ronalda Reagana, które oferują historie sprzeciwu wobec reakcyjnej polityki. Protesty prochoice podczas administracji George'a H.W. Busha i sprzeciw wobec polityki Billa Clintona "Don't Ask, Don't Tell" oraz protesty przeciwko wojnie w Iraku i Patriot Act podczas prezydentury George'a W. Busha. W tych różnorodnych przykładach Berry podkreśla, że nawet jeśli opór nie osiąga wszystkich celów danego ruchu, często zasiewa ziarno, które później przynosi owoce.
Berry dzieli się również doświadczeniami ze swoich sześciu dekad jako aktywistka w różnych ruchach, w tym protestując przeciwko wojnie w Wietnamie i opowiadając się za Wolną Afryką Południową i ruchami na rzecz praw obywatelskich, co zapewnia dodatkową warstwę wglądu od kogoś, kto tam był. Dzięki temu, że Berry służyła w pięciu administracjach prezydenckich, posiada ona wewnętrzną wiedzę na temat rządu.
