Ocena:
Książka stanowi kompleksową i naukową analizę rewolucji husyckiej, docenianą za jej głębię i ideologiczne spostrzeżenia. Może jednak nie spełnić oczekiwań tych, którzy szukają prostej narracji historycznej, ponieważ koncentruje się bardziej na aspektach socjologicznych i teologicznych.
Zalety:⬤ Wszechstronne i szczegółowe studium
⬤ sympatyzujące z ruchem husyckim
⬤ uważane za ostateczny tekst w języku angielskim
⬤ zapewnia wgląd w ideologiczne i polityczne aspekty rewolucji husyckiej
⬤ wyraźnie śledzi rozwój historyczny.
⬤ Nie jest to typowa historia narracyjna
⬤ może rozczarować czytelników szukających prostych faktów historycznych
⬤ lepiej nadaje się dla naukowców zainteresowanych implikacjami społecznymi i teologicznymi niż dla zwykłych czytelników.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
A History of the Hussite Revolution
Reformacja religijna w XV-wiecznych Czechach była również rewolucją społeczną, polityczną i kulturową - pierwszym z wielkich wstrząsów, które przekształciły średniowieczny świat w nowoczesny. Począwszy od odrodzenia ewangelicznego pietyzmu wśród mieszkańców Pragi, a następnie pod przywództwem czeskiej inteligencji z praskiego uniwersytetu, ruch reformatorski osiągnął swój najwyższy punkt pod rządami mistrza Jana Husa, który połączył zapał pietyzmu z systematycznym programem politycznym opracowanym przez angielskiego reformatora Johna Wyclifa. Kiedy Hus zszedł ze sceny, poddając się Soborowi w Konstancji, przywództwo ruchu przejął bardziej radykalny Jakoubek ze Stribro - pionier tego, co miało stać się najbardziej charakterystyczną praktyką husytyzmu, świeckiej komunii w obu rodzajach (utrakwizm). Jednocześnie propagowanie reformy przez uczniów Jakoubka wśród mieszczan i chłopów królestwa równoważyło bardziej konserwatywne tendencje mistrzów uniwersyteckich i husyckiej feudalności; do 1417 r. ruch husycki był niełatwą koalicją tendencji religijno-politycznych, od skrajnego konserwatyzmu po waldensowskie sekciarstwo.
Z interakcji między stronnictwami husyckimi i ich różnymi reakcjami na naciski papieża i cesarza wyłoniły się dwa główne typy reformacji - jeden skupiony w Pradze, drugi w Taborze. Obie zostały potępione przez Kościół rzymski, ale ruch w Pradze, mniej skrajny, nigdy nie przestał mieć nadziei na odwrócenie tej decyzji. Tabor, z drugiej strony, przeszedł całą drogę do herezji, schizmy i rewolucji, kończąc na formie autonomicznej wspólnoty kongregacyjnej, zorganizowanej jako miasto-państwo, w "faktycznej" secesji od średniowiecznego porządku. Reformizm religijny, wszelkiego rodzaju herezje sekciarskie, namiętności narodowe, nienawiść klasowa, laicyzacja i antyklerykalizm - wszystkie niepokojące czynniki działające w późnośredniowiecznej Europie połączyły się w rewolucji husyckiej, która dostarczyła przykładów praktycznie każdej formy zmian, którymi Europa będzie się zajmować przez następne trzy stulecia.
Howard Kaminsky jest emerytowanym profesorem historii na Florida International University.
