Ocena:
Książka otrzymała mieszane recenzje, niektórzy czytelnicy doceniają jej dokładne badania i wnikliwą treść, podczas gdy inni krytykują jej gadatliwość i brak jasności, szczególnie do celów akademickich.
Zalety:⬤ Wnikliwie zbadana, świetnie napisana
⬤ ciekawe spojrzenie na kulturę popularną i historię japońskiego hip hopu
⬤ uważana za lekturę obowiązkową na niektórych zajęciach z antropologii.
⬤ Postrzegana jako zbyt rozwlekła i niejasna
⬤ niezalecana do pisania recenzji etnografii
⬤ niektórzy uznali ją za dziwaczną lub po prostu nieprzydatną do zajęć na uczelni.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Hip-Hop Japan: Rap and the Paths of Cultural Globalization
W tej żywej etnografii Ian Condry interpretuje tętniącą życiem japońską scenę hip-hopową, wyjaśniając, w jaki sposób muzyka i kultura, która powstała w połowie świata, jest przywłaszczana i przerabiana w tokijskich klubach i studiach nagraniowych.
Oświetlając różne aspekty japońskiego hip-hopu, Condry opisuje, w jaki sposób samozwańczy "żółci B-Boys" wyrażają swoje oddanie "czarnej kulturze", jak łączą postać samuraja z amerykańskimi technikami rapowania i obrazami gangsta oraz jak podziemni artyści konkurują z ikonami popu, aby zdefiniować "prawdziwy" japoński hip-hop. Omawia, w jaki sposób raperzy manipulują językiem japońskim, aby osiągnąć rym i rytmiczny przepływ oraz jak japońskie raperki walczą o znalezienie miejsca w gatunku zdominowanym przez mężczyzn.
Condry zwraca szczególną uwagę na przesłania emceesów, rozważając, w jaki sposób ich rapsy podejmują tematy, w tym japoński system edukacji, przemysł seksualny, nastoletnie ofiary znęcania się, które zamieniły się w szkolnych morderców, a nawet amerykańskie podejście do wojny z terroryzmem. Condry uczestniczył w ponad 120 występach hip-hopowych w klubach w Tokio i okolicach, uczestniczył w dziesiątkach sesji nagraniowych w studiu i przeprowadził wywiady z raperami, dyrektorami firm muzycznych, właścicielami sklepów muzycznych i dziennikarzami. Umiejscawiając głosy japońskich artystów w konkretnych klubach nocnych, w których wykonywany jest hip-hop - co muzycy i fani nazywają genba (faktycznym miejscem) sceny - zwraca uwagę na oparty na współpracy, improwizacyjny charakter globalizacji kulturowej.
Twierdzi, że to raczej oddolne powiązania i indywidualni wykonawcy, a nie nacisk wielkich korporacji medialnych, początkowo ożywiły i spopularyzowały hip-hop w Japonii. Zeebra, DJ Krush, Crazy-A, Rhymester i wielu innych artystów stworzyło japoński rap, jeden występ na raz.
