Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Pouczające studium niedocenianego artysty związanego z Der Blaue Reiter.
Wydanie Jahrbuch der jungen Kunst z 1921 roku opisuje wczesne prace urodzonego w Niemczech artysty Heinricha Campendonka (1889-1957) jako symfonię koloru i rytmu. Zaledwie kilka lat później nazistowski reżim zniesławił jego sztukę jako „zdegenerowaną”, zmuszając go do emigracji do Holandii. W tej książce Gisela Geiger ukazuje Campendonka jako jednego z najbardziej fascynujących artystów ubiegłego wieku, żywo przywołując interakcję między jego rozwojem estetycznym a osobistą biografią.
Sztuka Campendonka, głównie malarza i grafika, często przedstawiała idylliczne sceny natury i ludzi. Najmłodszy członek grupy Blaue Reiter, sieci przełomowych artystów nowoczesnych, przez długi czas pozostawał w cieniu takich postaci jak Wassily Kandinsky, Paul Klee, August Macke i Franz Marc. Jednak w ostatnich latach Campendonk został ponownie odkryty przez krytyków sztuki zainteresowanych jego rozległym dorobkiem, a studium Geigera przedstawia jego prace starym i nowym wielbicielom.