Hadrianopolis znajduje się na głównej zachodniej trasie z równiny środkowej Anatolii przez góry do Bartın i Morza Czarnego, 3 km na zachód od współczesnego Eskipazar, niedaleko Karab k, w rzymskiej południowo-zachodniej Paflagonii. Choć niewielka, zdominowała bogatą enklawę rolniczą i winiarską na granicy Paflagonii, Bitynii i Galacji.
W latach 2005-2008 Uniwersytet Dokuz Eyl l przeprowadził cztery kampanie badawcze, wykopaliskowe i renowacyjne. Badania przeprowadzone w 2005 r. zidentyfikowały pozostałości co najmniej 24 budynków, z których wiele było wyłożonych rozległymi mozaikowymi podłogami.
Po opublikowaniu inskrypcji (Hadrianopolis I), szkła (Hadrianopolis II) i znalezisk garncarskich (Hadrianopolis III), niniejszy tom poświęcony jest wczesnym bizantyjskim mozaikom i freskom z tego miejsca, datowanym głównie na VI i VII wiek naszej ery. Najbardziej niezwykłą z nich jest mozaika podłogowa nawy bazyliki B, która przedstawia personifikacje czterech rajskich rzek: Eufratu, Tygrysu, Phison i Geon.